Month: April 2012

বসন্ত বিশেষ অনুভৱ: যেন হেৰাই গৈছে এটা সেউজীয়া সপোন অঞ্জল বৰা অ’ মোৰ লাহৰী মনত পৰি পৰি ৰাতি মোৰ টোপনি

অকব তোমাৰ বাবেই জ্যোতি প্ৰকাশ নাথ   কোনে কেতিয়া মোক ফে’চবুকৰ এই গোটত সুমুৱাই দিছিল নে মই নিজেই সোমাইছিলোঁ পাহৰিলোঁ,

হেণ্ডচামৰ বিলৈ গুণীন্দ্র নাথ বগা হ’ম বুলি মনতে ভাবি ফেয়াৰ এন্দ হেণ্ডচাম আনিলো কিনি দৈনিক তিনিবাৰকৈ গৰম পানীৰে গাল ধুই

আছামিজ ইউনিক’ড সৰসৰাইটিছ (assamese unicode horhoraitis, horhorai –সৰসৰাই) প্রদ্যুত জ্যোতি শইকীয়া সংজ্ঞা – অসমীয়া ইউনিক’ডে আক্ৰান্ত ৰোগীৰ মন মগজু অধিকাৰ

“বান্দৰ আৰু টুপি : এটি পুৰণি সাধু” দিগন্ত কুমাৰ ভট্টাচার্য মহাবালেশ্বৰৰ ওচৰৰ পাহাৰ এখনৰ দাঁতিৰ সৰু গাঁৱত ৰামলাল টুপিৱালা(টোপিৱালা)ৰ ঘৰ।

এটি কৌতুক প্রভাস নাথ গ্ৰাহক- হেৰি বহী আছে নেকি? দোকানী- হয়, বহি আছোঁ ৷ গ্ৰাহক-(খঙত) নহয় হে, আপোনাৰ দোকানত বহী

বিহুৰ গোন্ধ থকা পাঁচটা পালমৰা পদ্য ঈশানজ্যোতি বৰা (১) বিহুবলীয়া ডেকাই বিহু পাতে আহাৰ-শাওন মাহত, আৰ্টিষ্টক আনি বহুৱাই থয় লাক্সাৰিয়াছ

নবীনৰ দশা… মাধুৰমা ঘৰফলীয়া বেঙা নবীনে কি জানিব ……ঘৈণীয়েকে কালি কোৱা কথাষাৰৰ বাবে নবীনৰ মূৰটো আজিও গৰম হৈ আছে। সি

আবফা উজ্জ্বল ফুকন “দাদা ভালনে? ক’ত আছে আজিকালি?” নাহৰে সুধিলে। “হেৰৌ কোনে ফ’নাইছ কিবা খাই থকাৰ সময়ত কিয় ফ’ন কৰ?”

এনেয়ে কিবা-কিবি উদ্দীপ তালুকদাৰ কালি টিভিৰ আলোচনাজাতীয় (আচলতে বুজি নাপালোঁ, সেইটো বাতৰি আছিল নে আলোচনা!) অনুষ্ঠান এটা চালোঁ। অৱশ্যে অনুষ্ঠানটোৰ

আজি মই ভগৱান দৰ্শন কৰিলোঁ   সিদ্ধার্থ শংকৰ দাস     আবেলি গুৱাহাটীৰ গণেশগুৰি গণেশমন্দিৰৰ সন্মুখেৰে খোজ কাঢ়ি পাৰ হৈ

গানৰ গোপন কথা ধীৰাজ কলিতা গান, হৃদয় জুৰোৱা এটা শব্দ। প্ৰতিজনকে সুখী কৰি আনন্দিত কৰাৰ একছত্ৰী ক্ষমতাৰ বিপৰীতে সীমাহীন দুখী

সংলাপ: নেপথ্যত ব’হাগ জ্যোতির্ময় শর্মা (বিহুলৈ তিনিদিন …..) : হেল্ল’….! : ক’!!! : বিহুত সঁচাকৈয়ে নাহ নেকি? : নাযাওঁ! :

“ফাটমেলা বসুমতী….” দিগন্ত কুমাৰ ভট্টাচার্য (১) শহুৰ-শাহু অসমৰ পৰা অহা দুদিনমান হ’ল। ৰাতিপুৱাই অসমীয়া চেনেল লগাই সকলোৱে বাতৰি চাই আছোঁ।

দিল্লীৰ এটি দুপৰীয়া মাধুৰিমা ঘৰফলীয়া জনা হোৱাৰে পৰা মা, খুৰীদেউহঁতক দেখিছোঁ দুপৰীয়া ভাত ঘুমটি মৰা। আৰু মাহঁতৰ সেই ভাত ঘুমটি

অপহৰণ, ভাবুকি, ডকাইতি আদিৰ বিষয়ে দুআষাৰ ডা° ভূপেন্দ্র শইকীয়া   ২০০১ চনৰ ঘটনা। মোৰ বাসগৃহতেই এক সাহিত্য চ’ৰাৰ বৈঠক বহিছিল।

জমনি প্রণৱ জ্যোতি দাস একঁকাল পানীত কিহৰ লাজতনো পিন্ধা তিয়নি নাকত তোমাৰ নাকফুলনে শেঙুনৰ চামনি, বিৰাট জমনি দেই দাদা বিৰাট

ধৰ্ম, কৰ্ম আৰু বাৰ্গেইনিং মিতালী বর্মন ৰাতিপুৱাই মুখ ধুই উঠিছোঁহে কলিং বেলটো বাজি উঠিল ৷ দুজন মানুহ ৷ হাতত চান্দা

আৰম্ভণিৰ দিন দেবব্রত গগৈ   এইবাৰৰ সাতসৰী (এপ্ৰিল,২০১২) সংখ্যাত ভৱকান্ত নাথ নামৰ এজন পত্ৰ লিখকে কথা প্ৰসংগত লিখিছে – “