Month: June 2012

অসমীয়া ভাষাৰ ভৱিষ্যত  – (অঞ্জল বৰা) (প্ৰথম খণ্ড) পৃথিৱীৰ বৃহত্তম ভাষাগোষ্ঠী ইন্দো-ইউৰোপীয় ভাষা পৰিয়ালৰ বিভিন্ন পৰিৱৰ্তনৰ ফলস্বৰূপে খ্ৰীষ্টীয় দশম-একাদশ শতিকাতে

মানৱৰ জন্মস্বত্ব – মানৱ অধিকাৰ -( কৌস্তভমনি শইকীয়া দত্ত ) দ্বিতীয় মহাযুদ্ধত কুখ্যাত নাজী বাহিনীৰ নৃশংসতাৰ বিভীষিকা দেখি বিশ্ববাসীয়ে অনুভৱ

দেশ বনাম বিদেশ: প্ৰতিবাদৰ বিকল্প ভাষা কেতিয়া শিকিব আমাৰ জাতিয়ে? -(পংকজ বৰা) জুলাই মাহত কনফাৰেন্স এখনত অংশগ্ৰহনৰ বাবে আমেৰিকালৈ যাব

বিপ্লৱৰ ফেন্টাচী -(অজয় লাল দত্ত) এই বিষয়টোক ফেণ্টাচী বুলিয়েই কব লাগিব৷ কাৰণ, এটা চাকৰি কৰি, বেংকত এগালমান ধাৰৰ বোজা লৈ

প্ৰজ্ঞাৰ সাধনা – জ্ঞানৰ দৌৰ -( দেৱব্ৰত গগৈ ) “ওবামাৰ দেউতাকৰ নাম কি ?” “কনফুচিয়াছ কোনখন দেশৰ আছিল ?” “টেল

শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱৰ সাহিত্যত কাব্যিক সৌন্দৰ্য্য -( নিবেদিতা হাজৰিকা ) অসমৰ সমাজ জীৱনত যেতিয়া নৈতিক ধ্যান ধাৰণাৰ কৰুণভাৱে স্খলিত হৈছিল, অন্যায়,

পঞ্চপাণ্ডৱঃ- যুধিষ্ঠিৰ, ভীম, অৰ্জুন, নকুল, সহদেৱ। কৌৰৱঃ- দুৰ্যোধন, যুযুত্সুভ, দুঃশাসন, দুঃসহ, দুঃশল, জলসন্ধ, সম, সহ, বিন্দ, অনুবিন্দ, দুমৰ্ষ, সুবাহু, দুষ্প্ৰধৰ্ষণ,

মেক্সিম গৰ্কি -(অনামিকা বৰুৱা) কালজয়ী ৰুছ সাহিত্যিক মেক্সিম গৰ্কি| মেক্সিম গৰ্কি কিন্তু তেওঁৰ প্ৰকৃত নাম নাছিল| সেয়া আছিল তেওঁৰ ছদ্মনাম|

১) কমলাকান্ত ভট্টাচাৰ্য্যলৈ লেখা চিঠি : (১) সম্বলপুৰ, ৪।৪।২৮ ৰাজহুৱা হিছাপত অষ্টাবক্ৰ-সংহিতা-কাৰ দাৰ্শনিক ডাঙৰীয়া, ভিতৰুৱা হিছাপত সপ্তবক্ৰ হৰি-ভকত, অন্তৰঙ্গ হিছাপত

ভৈয়ামৰ কার্বি সকলৰ লোকবাদ্য আৰু লোক-নৃত্য: ১) চেংপে (ডাঙৰ ঢোল): এই ঢোলটো ষোল্ল-ওঠৰ ইঞ্চি মান দীঘল, দহ-বাৰ ইঞ্চিমান ব্যাসৰ কাঠৰ

আমাৰ শিক্ষা ব্যৱস্থা, তথ্য আৰু জ্ঞান -(মেদিনী নেওগ) পৃথিৱীৰ প্ৰায় সকলো দেশৰে চৰকাৰ বিলাকে গুৰুত্ব দিয়া বিষয় এটা হৈছে শিক্ষা

বুদ্ধং শৰণং গচ্ছামি -(অনুপমা বৰগোহাঞি) ১ জীৱজগতৰ জন্ম, মৃ্ত্যু, জৰা, ব্যাধি — এই চাৰিওটা ৰহস্যৰ উত্তৰ জানিবৰ বাবে আজিৰ পৰা

আধ্যাত্মিক কাহিনী -(শশীমাই শইকীয়াদত্ত) ভকতিৰ চৰণ ধূলি “যশোদাই ভাবিছিল পুত্ৰ বুলি, ভকতে ভাবে ৰাম-কৃষ্ণ বুলি গকুলৰ গোপীয়ে কৃষ্ণক ভাবিছিলে মৰমৰ

মৰণোত্তৰ দেহদান -(বিজয় শৰ্মা) মৃত্যুঞ্জয়ী ইলোৰা ৰায়চৌধুৰী বাইদেউক শ্ৰদ্ধাৰে সোঁৱৰিছোঁ| মৃত্যুৰ পিছতো মানৱ সেৱা কৰিব পাৰি। মৰণোত্তৰ দেহদান বা অংগ

অসমীয়াত কথা বতৰা গোটৰ উদ্যোগত প্ৰযোজনা কৰা শ্ৰৱ্য নাটক শিতানত এইবাৰ হাতত লোৱা হৈছিল, পদ্মনাথ গোহাঞিবৰুৱাৰ ‘টেটোন তামুলি’। এই শ্ৰৱ্য