Month: June 2014

  শদিয়া বহুদূৰ :গীতাৰ্থী গোস্বামী কানুৰ বাঁহীত সুৰ দিবলৈ গ’লাগৈ তুমি, গুৰুবাৰে কিয়নো গ’লা?? আমাৰ ঋদ্ধি গুচি গ’লা, গুৰুবাৰে কিয়নো

(১) ২০১০ চন৷ তেতিয়া মই ইউনিভাৰচিটি এখনত পি.এইচ.ডি কৰি আছো৷ মোৰ নেট-জে.আৰ এফ আছিল৷ ইউ.জি.চি ফেলোশ্বিপ৷ এমাহ, দুমাহ, চাৰিমাহ পাৰ

এই কথাষাৰ যেতিয়া সৰুতে কোনোবাই বহলাই লিখিবলৈ কৈছিল, তেতিয়া মই পোনে পোনে এইবুলি বহলাইছিলোঁ- যদি কোনোবা মানুহে বহুত বেছি অভ্যাস

২০১২ চনৰ জুলাই মাহৰ ২০ তাৰিখ, পুত্ৰ-পৰিবাৰৰ সৈতে ডিব্ৰুগড় ৰ পৰা কাজিৰঙাৰ ( কুঠৰী ) ঘৰলৈ গৈছিলো৷ সেই সময়ত মোৰ

মেট্রিকত দ্বিতীয় বিভাগ পোৱাৰ বাবে সেইসময়ত আত্মীয়-কুটুম্ব, অঙহী-বঙহী, বহুতেই মোক গালি-গালাজেৰে সম্বৰ্দ্ধনা জনাইছিল। একমাত্র মোৰ প্রয়াত দেউতা মোৰ কাষত আছিল

আজিৰ যান্ত্ৰিকতাৰ দিনতো মাজে সময়ে মানবীয়তাৰ উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন দেখা পোৱা যায়৷ মই ব্যক্তিগতভাৱে জনা দুটা ঘটনা উল্লেখ কৰিলো : ১)

অসমৰ প্ৰচুৰ খনিজ আৰু বনজ সম্পদ, অপৰ্যাপ্ত পৰিমাণে থকা জলসম্পদ, যথেষ্ট সম্ভাৱনা থকা পৰ্যটন বিভাগ, সেউজ পৰিৱেশ, উৰ্বৰ সাৰুৱা মাটি

১) ২০১৪-১৯৯৭ = ১৭…, ঔ মাই গড্। আমি মেট্ৰিক পাছ কৰা বছৰত জন্ম হোৱা ল’ৰাই অহাবাৰ HS দিব! নৱম, দশম

__________________ এইকেইদিন ঘৰত আছো। বহুদিন মাৰ হাতৰ খাদ্যসম্ভাৰৰ পৰা বঞ্চিত হৈ আছিলোঁ। এতিয়া সেয়েহে, হেঃ হেঃ বুজিছেই কিজানি কি ক’ব

লেখক: পংকজ জ্যোতি মহন্ত। ONGC ত চাকৰি কৰা অভিযন্তা, মোৰ চিনাকী অনুজ এজনক অলপ দিনৰ আগতে বাটতে হঠাৎ লগ পালোঁ।

১৯৮৯ চন৷ এম টেক কৰি মাদ্ৰাজৰ পৰা অসম অভিযান্ত্ৰিক মহাবিদ্যালয়লৈ উভতি আহিছো মাত্ৰ৷ থাকিবলৈ বাসভৱন এটাৰ খুবেই প্ৰয়োজন থকা বাবে

২৮ মে’, ২০১৪৷ আজি মেট্ৰিক পৰীক্ষাৰ ফলাফল ওলো‌ৱাৰ লগে লগেই চৌদিশে এটা উৎস‌ৱমুখৰ পৰি‌ৱেশ সৃষ্টি হৈছে। কেমেৰামেন-সাংবাদিকে গৈ শীৰ্ষস্থান প্ৰাপ্ত

গুৰু আৰু শিষ্যৰ সংযোগে অসমীয়া সমাজখনত এটা বিশেষ ভূমিকা লৈ আহিছে। কিন্তু আজিকালি কিছুমান সংযোগ দেখি এনেকুৱা লাগে যেন সেয়া

চৰাই আৰু জীৱ-জন্তু পোহাৰ আনন্দ আছে। মই আজিলৈকে বিভিন্ন বনৰীয়া চৰাই পুহিছো। কিন্তু একেবাৰে মুকলিকৈ ৰাখি। কিন্তু, কামচৰাইটোহে বান্ধি ৰাখিছিলো।