Month: November 2014

প্রভাতী পখীয়ে আহি পুৱাতে বিনায়। সকলো আছে, মাথোঁ ভূপেনদা নাই। বৰ লুইতৰ বুকুৰ ঢল, পর্বতৰে টিং আৰু সমতল, সাগৰৰ উত্তাল

  তুমি নাই বুলিয়েই তুমি নাই বুলিয়েই হৰতাল হ’ৱ নেকি তুমি নাই বুলিয়েই আন্ধাৰ হ’ৱ নেকি তুমি নাই বুলিয়েই গুগলটো

নদীয়েদি আগুৱাই নাওঁ পালেতৰা নাই আজি পদূলিত বকুল তলেসৰা, নীলিম আকাশ আজি ডাৱৰে আৱৰা বলিছে জীৱনত চিন্তাৰ ধুমুহা | সৰিছে

নোৱাই তোলনী বিয়াৰ দিনা তাই লাজতে আর্চি নাচালে, ৰঙা ফোঁট ল’লে বাৰু কেনেকুৱা লাগে ! কলংপৰীয়া বতাহ এজাকৰ বা লৈ

(যাযাবৰ শিল্পী ভূপেন হাজৰিকালৈ তেখেতৰ মৃত্যু দিনত যাচিলোঁ একাজলি শ্রদ্ধাঞ্জলি) কাৰোবাৰ মাতৰ হিৰণ্ময়ী সুবাসত ভালপোৱাৰ মৃদু প্লাৱন! বুটা বচা আকাশত

  মাহীটি আহিছে আজি কোঙা হৈ বিষত, গাঁৱত সাতপুৰা মাটি বাৰীৰ পিছফালে পোতনি পুখুৰী, গাভিনী ম’হজনীয়ে পথাৰত ঘুলি লওঁতে বাঁহপাতবোৰ

এটা সপোনৰ মৃতদেহ চাই বহি আছোঁ মই। কি পৰিহাস! সি জন্মতেই মৃত হৈ আহিছিল। মাথোঁ প্ৰসৱ বেদনাহে আছিল সত্য, তাৰ

(পেলেস্টাইনৰ জাতীয় কবি মাহমুদ দাৰবিছৰ বিশ্ববিখ্যাত কবিতা Identity Card ৰ অসমীয়া অনুবাদ। এখন বিশেষ দেশ আৰু বিশেষ জাতিৰ মুক্তি সংগ্রামৰ

শিলবোৰো জ্বলে প্ৰাত্যহিক যন্ত্ৰনাত দহি দহি অঙঠাহৈ জ্বলি থাকে শিলৰ বুকু যিদৰে আঁতৰৰ ঘৰবোৰত কুকুহা উৰে নিঃসাৰ সন্ধিয়াৰ বুকু ছাটি

  গড্ডালিকা প্ৰৱাহত বুদ্ধিজীৱীৰ সমদল কাঁচিজোনৰ পোহৰত মৰিচীকাময় সপোন দেখে লেনিন আৰু শ্বেতলানাই৷ সকলোৱে সমানে খাবলৈ পাব৷ মই তোৰ সমানে

সৌ তাহানিতে হস্তিনাপুৰত যে আঙুলিৰ চাতুৰীত খেল এখন হৈছিল! ভাগ্যৰ চকৰিত ঘূণপোকে ধৰিছিল। বঙহৰ তেজক নিচিনাৰ ভাও ধৰি, বঙহে তিয়াইছিল

নিশাৰ অভিসাৰী ৰাগিনী হৈ, জোনাকবোৰ তিয়ালি। ৰূপোৱালী বাখৰুৱা টোপাল হৈ, পুৱাৰ ৰ’দজাকত চতিয়াই দিয় চিৰন্তণ আবেগৰ অনুৰাগী সুবাস। তই যে