Month: September 2015

সৌহাৰ্দ্যৰ বন্দৰত এজন বন্ধুৰ বাবে অপেক্ষা কৰিছিলোঁ তেওঁক সেইদিনা শিল বৰষুণে পালে আদবাটৰ পৰাই উভতিল চিনাকি জাহাজ মই উভতি নাহিলোঁ

চলন্ত চহৰৰ ব্যস্ত হাইৱেত উইকএন্ডৰ লং ড্ৰাইভত সপোন আৰু মই বৃষ্টিস্নাতা গধুলিৰ মায়াময় এই ক্ষণ, উইন্ডশ্বিল্ডত তিৰবিৰাই নিয়ন লাইটে ছটিওঁৱা

    সময়বোৰ বুঢ়া হৈ গৈ থাকিলেও যৌৱনবোৰ পকি সৰি থাকিলেও জালুকবাৰী বুঢ়া নহয় কেতিয়াও যদিহে হয়… ৰৈ যাব ফাগুনৰ

  ৰাতি নহয় ক’লা এন্ধাৰ ৰাতিবোৰ নীলা ফৰকাল আকাশৰ দৰে আহক, আপোনাৰ বিশ্বাসৰ বাবেই এপদ এপদকৈ খুলি থ’ম লাজ ।

নৈখনে বুকুৰ মাজলৈ আকোৱালি লোৱা হালধীয়া বেলিটো, দেখি এনে লাগিল যেন মাকৰ কোচত মুখ গুজি নির্ভয়ে টোপনি যোৱা ভাগৰুৱা এটি

পাগলী গ’লগৈ, কেতেকীজনীৰ দৰে, পাগলী গ’লগৈ, সোণাৰু পাহিৰ দৰেই, পাগলী হেৰাই থাকিল, সুগন্ধি পখিলা হৈ, পাগলী হেৰাই থাকিল, মহাদেৱৰ পগলা

  আহক ৰাইজ আগবাঢ়ি আহক সকলোৱে আহক আঘোণাকাইৰ চোতালত মেল বিধাতাৰ আসনত নীলা শিয়াল আমাৰ সৰ্ব্বনাশী সুখৰ যুগুতি কৰিছে সৰিয়হৰ

  ফেঁচাই কুৰুলিয়ায় নিজম দুপৰ ৰাতি ফুলিব নোৱাৰা পুৰাতন অসুখত আধা ফুলা জোন ক’লা কাপোৰৰ তলত উজ্জ্বল হাঁহিৰে জিলিকিব খোজা

  (১) আকাশ বিয়পি আছিল শুকুলা মেঘ না না অলেখ ছবিৰ সমাহাৰ। তাৰে প্ৰচ্ছায়াত জিলিকি উঠিছিল বানে উপচি উঠা শাওণৰ

এতিয়া তোৰ গাঁওৰ ঘৰৰ বাঁহৰ আগত সন্ধিয়াৰ শেষকণ গুলপীয়া ৰ’দ পিৰালিত গধুলি গধুলি গোঁন্ধ নঙলামুখত থোৰ মেলা ধানৰ প্ৰাচীন শীতলতা

    সূর্যৰ জোলোঙাৰে মৃত শিল এটাৰ বোকোচাত উঠি তই আহিবি আইতাৰ সাধুকথাৰ জোলোঙাটোত অলপ বসন্ত ঢালিবি বানৰ উশাহত জীৱন

মাজনিশা কোঙা হৈ জন্মিছিল ছোৱালীজনী আজি তাইৰ আনুস্থানিক ওপজা দিন! শৈশৱৰ সেউজীয়া সপোনবোৰ চুৰমাৰ কৰি কংক্ৰিটৰ যান্ত্ৰিক অৰণ্য স্থাপন হ’ল

  সময় পালে এপাক মাজুলীলৈ আহিবচোন, মোৰ বিশ্বাস, কৃত্ৰিমতা এৰি প্ৰকৃতিৰ অফুৰন্ত ভাণ্ডাৰটিক ভাল পাব আপুনি। নিমাতীত এজাক নৈপৰীয়া শীতল

  সময় পালে এপাক মাজুলীলৈ আহিবচোন, মোৰ বিশ্বাস, কৃত্ৰিমতা এৰি প্ৰকৃতিৰ অফুৰন্ত ভাণ্ডাৰটিক ভাল পাব আপুনি। নিমাতীত এজাক নৈপৰীয়া শীতল

গৈ থকা দিনবোৰ ফিৰিঙতি বাঁহৰ সাঁকো বর্তমানৰ দিন লৈ গৈছে সোলোক ঢোলোক কৈ ভৱিষ্যতৰ মায়া মৰীচিকা দেখুৱাই মৰুভূমিতো মই কোৱাল

  অচঞ্চল সমদল এটিৰ শান্ত সংগীত স্থিতপ্ৰজ্ঞ যুঁজাৰুৰ সমবেত বাহুবল ৰ’দ, বতাহ আৰু বৰষুণত নিৰ্ভীকতাৰ মৌন পৰিচয় পাহাৰৰ বুকুত গজে

  সন্ধ্যা হ’লেই মোৰ চহৰত ব্যস্ততা বাঢ়ে, বেপাৰীবোৰে গ্ৰাহকক মৰমেৰে মাতে গ্ৰাহকৰ পার্চত লুকাই থাকে লাভৰ অংশ বেপাৰীৰ লাভৰ চুঙাটোত

  সন্ধ্যা হ’লেই মোৰ চহৰত ব্যস্ততা বাঢ়ে, বেপাৰীবোৰে গ্ৰাহকক মৰমেৰে মাতে গ্ৰাহকৰ পার্চত লুকাই থাকে লাভৰ অংশ বেপাৰীৰ লাভৰ চুঙাটোত

  কজলা আকাশ তই দুখৰ বাহী বজাই শুই থাক মনে মনে  উচুপি নাথাকিবি ৰাতি চকুলোৰে নাভাঙিবি জিঞ্জীৰামৰ পাৰ। তোৰ উচুপনি

  (কোঠাৰ দুৱাৰ মাৰি এবাৰো জোখাই নহ’ল তোমাৰ স’তে মোৰ সততা) কেনে আছা তৰুলতা বা লৈ কথাবোৰ বতাহ হোৱাৰে পৰা