শীতৰ ঠৰঙা লাগি বেঁকা হৈ পৰা
বেলিটিয়ে হিয়াত এবুকু তেজ ঢালে,
মনৰ মাৰনাৱত পাখিলগা পখিলা উৰে।
কপাহী মন বতাহী উচাহ,
চিনাকীক পাহৰি দূৰুহক আপোন কৰা মন
এইবেলি জাৰত আইয়ে মোৰ বাবে চুৱেটাৰ আৰু নুগুঁঠে,
ঊণবোৰ যেন দূৰ্লভ হৈ পৰিল
কলিজাৰ চেচা কেঁচা তেজতকৈও….
সাহিত্য ডট অৰ্গত প্ৰকাশ হোৱা যিকোনো লেখাৰ সমল, মতামত তথা দৃষ্টিভংগী সম্পূৰ্ণৰূপে লেখকৰ নিজা; তাত আলোচনীৰ কোনো হস্তক্ষেপো নাথাকে বা লেখাৰ মতামত আলোচনীৰ মতামত নহয়৷
সেয়েহে, লেখা এটাৰ কাৰণে কোনো অনাহুত পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হ’লে তাৰবাবে লেখকে নিজেই দায়িত্ব ল’ব লাগিব আৰু আলোচনী কোনোপধ্যেই জগৰীয়া নহ’ব৷
Privacy Policy | ISSN-23215097
ভাল লাগিল এই সংখ্যাৰ কবিতা কেইটি পঢ়ি । ধন্যবাদ ।