তুমি যাওঁ বুলি কোৱাৰ দিনা( – তিৰুজ্যোতি বৰা দাস )

তুমি যাওঁ বুলি কোৱাৰ দিনা

শব্দ হেৰাল ।

তুমি ৰ’দ আছিলা ।

তুমি আছিলা বৰষুণ ।

তুমি হৈছিলা পাৰাপাৰহীন

সপোন সপোন যেন

দুলি থকা এক আকাশ ।

 

বুলনিতে যে কি হৈ গ’ল ।

কজলা চকুৰ অবাক চাৱনিৰে,

হাজাৰ তৰাৰ কৰুণ উচুপনিৰে

তুমি যাওঁ বুলি ক’লা ।

উশাহ নললোঁ নে হেৰুৱাই পেলালোঁ ।

বিদায় বুলি ক’বও নোৱাৰিলোঁ ।

গান হেৰাল ।

শব্দ হেৰাল ।

কথা হেৰাল ।

আকাশখনৰ আলফুল সপোনবোৰো

ক’ৰবাত লুকাল ।

কঁপিছিল নেকি দুচকু ?

কঁপিছিল নেকি

ওঁঠৰ সেই মৌন সংলাপ ?

উজুটি খাইছিল নেকি

ডিঙিলৈকে উজাই অহা বুকুৰ শবদে ?

তুমি যে সেই যাওঁ বুলি ক’লা

আৰু উভতি নাহিলা ।

এৰি আহিলোঁ সেই দেশ, সেই মাটি

সেই সপোন, সেই হেঙুলীয়া নদী ।

হালধীয়া সোণাৰুৰ নিষ্পাপ গুণগুণনিৰে

কঁপি উঠা দুচকুৰ এক কৰুণ ছবি ।

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Don`t copy text!