দশম খণ্ড: শিশুলীলা

৷৷ দশম খণ্ড৷৷

৷৷ শিশুলীলা৷৷

৷৷ প্ৰথম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

কৃষ্ণ গোপাল কৰুণাময় ৰাম ৰাম হৰি৷৷৫৭৷৷

পদ৷৷

কৃষ্ণৰূপে দৈৱকীত ভৈলা অৱতাৰ৷

শঙ্খ চক্র গদা পদ্ম কৰত তোহ্মাৰ৷৷

পীত বস্ত্ৰে শোভে আতি শ্যাম কলেৱৰ৷

কমললোচন চাৰু অৰুণ অধৰ৷৷৬৪২৷৷

সুন্দৰ নাসিকা কৰ্ণে মকৰকুণ্ডল৷

কণ্ঠত কৌস্তুভ শিৰে কিৰীটি উজ্জল৷৷

আপাদলম্বিত বনমালা জ্বলে গলে৷

শোভে আতি শ্ৰীবৎস বহল বক্ষস্থলে৷৷৬৪৩৷৷

চাৰু চাৰি ভুজ জ্বলে আজানুলম্বিত৷

কৰিকৰ সম উৰু বৰ্ত্তুল বলিত৷৷

চৰণ কমল যেন নৱ পদ্মকোষ৷

যাক দেখি ভকতৰ পৰম সন্তোষ৷৷৬৪৪৷৷

প্ৰসন্ন বদনে জ্বলে অলকা তিলক৷

বসুদেৱে দেখিলন্ত অদ্ভূত বালক৷৷

পড়ি দুয়ো প্ৰাণী পাছে কৰিলন্ত স্তুতি৷

পিতৃত কহিলা প্ৰভু সমস্তে যুগুতি৷৷৬৪৫৷৷

ভৈলা শিশুৰূপ তৈতে প্ৰভু নাৰায়ণ৷

কোলে লৈয়া বসুদেৱ লড়িল তেখন৷৷

ভাগিল নিহল ভৈল মেলান কপাট৷

দেখি ভয়ে যমুনা আপুনি দিলা বাট৷৷৬৪৬৷৷

বৰিষে কণিকা মেঘে ওপৰত গাজে৷

ফণায়ে ধৰিলা ছত্ৰ আসি সৰ্পৰাজে৷৷

যশোদাৰ তৈতে উপজিলা যোগমায়া৷

অতি অচেতনে নিদ্ৰা গৈলা নন্দজায়া৷৷৬৪৭৷৷

তাহানে শয্যাত নিয়া থৈলন্ত তোহ্মাক৷

বসুদেৱে আনিলন্ত নন্দৰ কন্যাক৷৷

শিশুভাৱে গোকুলত ক্রীড়িলা অপাৰ৷

সাধিলা অনেক প্ৰীতি নন্দ যশোদাৰ৷৷৬৪৮৷৷

অচিন্ত্য মহিমা হৰি পুৰুষ পুৰাণ৷

লীলা কৰি অনেক দৈত্যৰ লৈলা প্ৰাণ৷৷

কংসৰ পাঞ্চনি পাই যত দৈত্য আসে৷

তুমি অগনিত যেন পুৰি মৰে জাসে৷৷৬৪৯৷৷

আসিলেক পূতনা মোহিনী নাৰীৱেশে৷

তন দিয়া শিশু মাৰি ফুৰে দেশে দেশে৷৷

কোলে ধৰি তোহ্মাক দিলেক তনদান৷

তনপানে পূতনাৰ শুষিলাহা প্ৰাণ৷৷৬৫০৷৷

শকটৰ তলে থৈলা যশোদা শুৱাই৷

লাথি হানি পেহ্লাইলা শকট ওভোতাই৷৷

হেন দেখি যশোদা সুন্দৰী মহা দুঃখে৷

আথেবেথে কোলে লৈয়া তন দিলা মুখে৷৷৬৫১৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে শঙ্কৰে যুগুতি৷

ৰামনাম বিনে নাহি কাহাৰো মুকুতি৷৷

হেন জানি নিৰন্তৰে এড়ি আন কাম৷

পাতক ছাড়োক ডাকি বোলা ৰাম ৰাম৷৷৬৫২৷৷

 

৷৷ দ্বিতীয় কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

পাৰ কৰা ৰঘুনাথ সংসাৰ সাগৰে৷৷৫৮৷৷

পদ৷৷

চক্রবাত অসুৰে কৃষ্ণক নিলা হৰি৷

আকাশত মাৰিলা গলত চেপি ধৰি৷৷

কৃষ্ণক হিয়াত লৈয়া পড়িল ভূমিত৷

জুড়াইল তোহ্মাক পায়া যশোদাৰ চিত্ত৷৷৬৫৩৷৷

ছলে হামি তুলি তুমি দেখাইলা মাৱত৷

গৰ্ভৰ ভিতৰে আছে সমস্ত জগত৷৷

কম্পিল শৰীৰ যশোদাৰ হেন দেখি৷

পৰম বিস্ময় হুয়া মুদিলন্ত আখি৷৷৬৫৪৷৷

বসুদেৱে পঠাইলা আসিল গৰ্গ ঋষি৷

গোপ্য কৰি জাতকৰ্ম্ম কৰিলা হৰিষি৷৷

কহিলা নন্দৰ আগে যত গুণগ্ৰাম৷

বিধিৱতে তোহ্মাৰ থৈলন্ত কৃষ্ণ নাম৷৷৬৫৫৷৷

আণ্ঠুকাঢ়ি ৰিঙ্গ পাৰি ফুৰা ব্ৰজ মাঝে৷

সোণাৰ ঘাঘৰাচয় কঙ্কালত বাজে৷৷

বৃষৰ শুনিয়া নাদ চমকি উলটি৷

আথেবেথে ধৰা গৈয়া মাৱক সাৱটি৷৷৬৫৬৷৷

থিয়দঙ্গা দিয়া পাছে তুমি দামোদৰ৷

অনৰ্থ কৰিয়া ফুৰা গোৱালীৰ ঘৰ৷৷

আনন্দতে সমস্ত গোৱালীসৱ আসি৷

কৃষ্ণৰ অকীৰ্ত্তি যশোদাত দেন্ত হাসি৷৷৬৫৭৷৷

কি ভৈল তোহ্মাৰ ইটো তনয় দুৰ্জ্জন৷

কৃষ্ণৰ নিমিত্তে আউৰ নৰহে জীৱন৷৷

গাই নতু দোহন্তে দামুৰি মেলে গই৷

গৃহ পশি চুৰি কৰি খান্ত দুগ্ধ দই৷৷৬৫৮৷৷

বানৰকো খুৱাৱৈ গোৱিন্দ কিনো চাণ্ড৷

বানৰে নখাই যেবে কোবাই ভাঙ্গে ভাণ্ড৷৷

ঢুঙ্কি যেৱে নপাৱৈ মনত নাহি তুষ্টি৷

সিকিয়াৰ পৰা আনে উড়লত উঠি৷৷৬৫৯৷৷

শৰীৰৰ ৰত্নগণে ফুৰে পসৰাই৷১০৫

আন্ধাৰতো খুজি পান্ত লুকান নযায়৷৷

বস্তুক নপালে খুজি মাৰন্ত ছৱালি৷

গৃহত ভৰ্ছিয়া পলাই যান্ত বনমালী৷৷৬৬০৷৷

মাৱৰ কোলাত আছা তুমি জগন্নাথ৷

সভয় নয়ন হুয়া চপৰাইলা মাথ৷৷

হেন দেখি যশোদা পুত্ৰক নোবোলয়৷

আনন্দে ৰহিলা হাসি পুত্ৰ মুখ চায়৷৷৬৬১৷৷

ডৰিবাক দেখিয়া পুত্ৰক বৰনাৰী৷

বুকুত সাৱটি ধৰিলন্ত চুমা পাৰি৷৷

মাধৱৰ শিশুলীলা শুনা সৰ্ব্বলোক৷

বোলা হৰি হৰি যত পাতক ছাড়োক৷৷৬৬২৷৷

 

 

৷৷তৃতীয় কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

কেশৱ কৃষ্ণ কৰুণাসিন্ধু৷

ত্ৰাহি জগন্নাথ অনাথ বন্ধু৷৷৫৯৷৷

পদ৷৷

এহিমতে ব্ৰজে আনন্দে হৰি৷

কৰন্ত ক্রীড়া শিশুৰূপ ধৰি৷৷

যত গোপশিশু বলাই আদি৷

সৱে ভৈল গৈয়া কৃষ্ণৰ বাদী৷৷৬৬৩৷৷

যশোদাৰ আগে দিলেক খল৷

খাইলেক কৃষ্ণে মাটি একদল৷৷

শুনিয়া যশোদা সুন্দৰী হাসি৷

পুত্ৰৰ হাতত ধৰিলা আসি৷৷৬৬৪৷৷

কেনে মাটি খাইলি অৰে গোপাল৷

কোবাই আজি তোৰ ফাড়িবো ছাল৷৷

শুনিয়া কৃষ্ণৰ হৰিল মাত৷

চক্ষু টেৰ কৰি মাৱক চান্ত৷৷৬৬৫৷৷

ভয়তে যেন কাম্পে হাত ভৰি৷

যশোদা দেখে পুত্ৰ গৈলা ডৰি৷৷

মুখক চাহন্তে লাগয় বেথা৷

কিয় মাটি খাইলি সোধন্ত কথা৷৷৬৬৬৷৷

লগৰ শিশু বোলে সমুদায়৷

বলায়ো বোলে তোৰ জ্যেষ্ঠ ভাই৷৷

মাতন্ত কৃষ্ণে যশোদাক চাই৷

মিছা মাতৈ সৱে শুনিও আই৷৷৬৬৭৷৷

কদাচিতো মঞি নখাওঁ মাটি৷

দাদা বলভদ্ৰে বোলন্ত ঘাটি৷৷

পতিয়ান নাই চৱা বিচাৰি৷

হেনশুনি মাতে যশোদা নাৰী৷৷৬৬৮৷৷

বায়ো বেন্ত যেৱে মাটি নখাইলি৷

শুনিয়া শিশুৰূপী বনমালী৷৷

চৱা মুখ বুলি মাৱক মাতি৷

বাইলন্ত বেন্ত প্ৰকাশিয়া আতি৷৷৬৬৯৷৷

যশোদা সুন্দৰী দেখন্ত পাছে৷

সমস্ত জগত গৰ্ভতে আছে৷৷

সাতোখন দ্বীপ সাতো সাগৰ৷

গিৰি বন নদী গ্ৰাম নগৰ৷৷৬৭০৷৷

বায়ু সূৰ্য্য শশী দিশ আকাশ৷

তাৰাগণো তৈতে কৰে প্ৰকাশ৷৷

সমস্ত জীৱ জ্যোতিস্তেজ জল৷

সত্ব ৰজস্তম ইন্দ্ৰিয় বল৷৷৬৭১৷৷

মন বুদ্ধি কাল কৰ্ম্ম যতেক৷

সৱাকো গৰ্ভতে দেখে প্ৰত্যেক৷৷

যতেক ধেনু গোপ গোপীঝাক৷

যশোদা দেখে তৈতে আপুনাক৷৷৬৭২৷৷

পৰম শঙ্কাক পাইলন্ত সতী৷

অদ্ভূত দেখিয়া বোলন্ত মাতি৷৷

কিবা ভ্ৰম ভৈলো মোহক পায়া৷

দেখিলো স্বপ্ন কিবা দেৱমায়া৷৷৬৭৩৷৷

কিবা জানে মায়া মোৰ তনয়৷

কৰিবে নোৱাৰো একো নিশ্চয়৷৷

নুহিকন্ত মোৰ পুত্ৰ মানুষ৷

এহেন্তেসে বিষ্ণু আদি পুৰুষ৷৷৬৭৪৷৷

এহি বুলি চিত্ত দঢ়ায়া সতী৷

কৰযোড়ে কৰৈ কৃষ্ণক স্তুতি৷৷

যিটো ব্ৰহ্ম নোহে তৰ্ক গোচৰ৷

নপাৱে বচনে মনে ওচৰ৷৷৬৭৫৷৷

নাহি উতপতি নাহি মৰণ৷

সদায়ে প্ৰণামো তান চৰণ৷৷

মঞি যশোদা মোৰ পুত্ৰ স্বামী৷

ব্ৰজৰ সৱে অধিকাৰী আমি৷৷৬৭৬৷৷

হেন অহম্মম সদায়ে কৰো৷

যাহাৰ মায়াত উপজো মৰো৷৷

হেন জগন্নাথ হুয়োক গতি৷

খণ্ডিয়োক আৱে মোৰ কুমতি৷৷৬৭৭৷৷

গুণন্ত শুনি ত্ৰিজগত পতি৷

বিষ্ণু হেন মোক জানিলা সতী৷৷

কৰিলা বৈষ্ণৱী মায়া বিস্তাৰ৷

গুচিল বিষ্ণুজ্ঞান যশোদাৰ৷৷৬৭৮৷৷

কৃষ্ণত পুত্ৰবুদ্ধি ভৈল জাত৷

ধূলা জাৰি তুলি লৈলা কোলাত৷৷

পাড়ন্ত চুমা মুখে স্তন দিয়া৷

মোৰ আয়ু লই পুতাই জীয়া৷৷৬৭৯৷৷

ব্ৰহ্মায়ো নজানে যাৰ মহিমা৷

চাৰি বেদে কহি নাপাৱৈ সীমা৷

হেন মাধৱক তনয় পাইল৷

যশোদা নন্দে কিনো তপসাইল৷৷৬৮০৷৷

সুনন্দ আদি যত যোগীগণ৷

চিন্তিয়ো নেদেখৈ যাৰ চৰণ৷৷

হেন পৰব্ৰহ্ম যশোদা সুত৷

ভৈলন্ত কিনো আতি অদভূত৷৷৬৮১৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰ শঙ্কৰে ভণে৷

শুনা শিশুলীলা সমস্ত জনে৷৷

যেৱে সুখে যাইবা বৈকুণ্ঠপুৰী৷

সদায় ডাকিয়া ঘুষিয়ো হৰি৷৷৬৮২৷৷

 

 

৷৷চতুৰ্থ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

হে কৰুণাময়

ৰাম কৃষ্ণ প্ৰভু ৰঘুপতি৷৷৬০৷৷

পদ৷৷

দিনেক যশোদা নন্দজায়া৷

আপুনি মথন্ত দধি গৈয়া৷৷

কৃষ্ণৰ শৈশৱ লীলা স্মৰি৷

কৃষ্ণগীত গাৱন্ত সুন্দৰী৷৷৬৮৩৷৷

ক্ষৌম বস্ত্ৰ পিন্ধি দিব্য কাছে৷

কটিত মেখলা বান্ধি আছে৷৷

পুত্ৰ স্নেহে স্ৰৱৈ দুয়ো স্তন৷

আজোড়ন্তে লড়ৈ ঘনে ঘন৷৷৬৮৪৷৷

ৰুণ ঝুণ কেয়ূৰ কঙ্কণ৷

শ্ৰমজলে উজ্জল বদন৷৷

কৰ্ণত কুণ্ডল দোলে আতি৷

খসি পড়ৈ খোপাৰ মালতী৷৷৬৮৫৷৷

এহিমতে মথন্তে প্ৰয়াসি৷

মাৱক ধৰিলা কৃষ্ণে আসি৷৷

মথনিত ধৰিয়া নিষেধি৷

মথিবাক নেদে আউৰ দধি৷৷৬৮৬৷৷

হাসি কোলে লৈলা নন্দজায়া৷

দিলা স্তন পুত্ৰমুখ চায়া৷৷

দেখন্তে উথলি দুগ্ধ পড়ে৷

পুত্ৰ এড়ি গৈলন্ত লৱড়ে৷৷৬৮৬৷৷

স্তন পিবে নপায়া কৃষ্ণৰ৷

কাম্পৈ কোপে অৰুণ অধৰ৷৷

দশন কামুৰি আতি চাণ্ড৷

শিলায়ে ভাঙ্গিলা দধিভাণ্ড৷৷৬৮৮৷৷

মহাকোপে কোঠা পশিলন্ত৷

সিঞ্চৰাই লৱনু ভুঞ্জন্ত৷৷

আসিলা যশোদা নমাই ক্ষীৰ৷

দেখে হাণ্ডি ভাঙ্গিলা দধিৰ৷৷৬৮৯৷৷

জানিলা পুত্ৰৰ কৰ্ম্ম গোপী৷

হাসিয়া দেখিলা পশি খুপি৷৷

উড়ল ওপৰে বসি হৰি৷

ভুঞ্জন্ত লৱনু চুৰি কৰি৷৷৬৯০৷৷

শিকিয়াৰ পৰা নমাই আনি৷

বানৰকো দেন্ত দলি হানি৷৷

শঙ্কিত নয়নে নাহি সাৰি৷

দেখিয়া যশোদা লৈলা বাড়ি৷৷৬৯১৷৷

মাৰিবে আসন্ত জানি ডৰে৷

দিলা লৰ নামি উড়লৰে৷৷

পাছে পাছে যশোদা খেদন্ত৷

ভয়ে লাগ মাৱক নেদন্ত৷৷৬৯২৷৷

যাক যোগী নপাৱৈ ধ্যানত৷

হেন হৰি পলান্ত ভয়ত৷৷

পুত্ৰক খেদন্ত মহাসতী৷

শ্ৰোণী ভৰে আক্রমিল গতি৷৷৬৯০৷৷

বেগত মেলান ভৈল খোপা৷

খসি পৰৈ মালতীৰ থোপা৷

গোৱিন্দে মাৱৰ শ্ৰম দেখি৷

ৰহিল কান্দন্তে মুদি আখি৷৷৬৯৪৷৷

সভয় নয়নে চান্ত ডৰে৷

যশোদা ধৰিলা আসি কৰে৷৷

ভাণ্ড ভাঙ্গি আৱে যাইবি কোথা৷

খাইবো আজি কৃষ্ণ তোৰ মাথা৷৷৬৯৫৷৷

সকল লৱনু কৈলি নাশ৷

শুনি প্ৰভু ভৈলা মহাত্ৰাস৷৷

দেখি বাড়ি এড়িলন্ত সতী৷

কৃষ্ণক বান্ধিবে ভৈলা মতি৷৷৬৯৬৷৷

নাহি আদি অন্ত পূৰ্ব্বাপৰ৷

পূৰ্ণব্ৰহ্ম জগত ঈশ্বৰ৷৷

তাহাঙ্ক তনয় মানি বলে৷

যশোদা বান্ধন্ত উডুখলে৷৷৬৯৭৷৷

বান্ধন্ত কৃষ্ণক আনি ধৰি৷

নোজোড়ৈ আঙ্গুল দুই জৰী৷৷

আৰ জৰী আনি জোৰা দিলা৷

সিয়ো দুই আঙ্গুলি নাটিলা৷৷৬৯৮৷৷

হেন দেখি আৰো জৰী আনি৷

যশোদা বান্ধন্ত টানি টানি৷৷

শৰীৰৰ বল দিয়া আটে৷

তথাপি আঙ্গুল দুই নাটে৷৷৬৯৯৷৷

গৃহত পাইলেক যত জৰী৷

এহিমতে জুৰিয়া সুন্দৰী৷৷

উডুখলে এৰে বান্ধৈ চাপি৷

নাটে দুই আঙ্গুল তথাপি৷৷৭০০৷৷

হেন দেখি হাসৈ গোপীগণে৷

যশোদা বিস্ময় ভৈলা মনে৷৷

শৰীৰৰ ঘৰ্ম্ম যায় বহি৷

হাসিয়া থাকিলা শ্ৰমে ৰহি৷৷৭০১৷৷

হেন দেখি প্ৰভু নাৰায়ণ৷

স্নেহে লৈলা আপুনি বন্ধন৷৷

জগতৰে আপুনি ঈশ্বৰ৷

তুমি বশ্য ভৈলা ভকতৰ৷৷৭০২৷৷

ব্ৰহ্মা লক্ষ্মীদেৱী মহাদেৱে৷

নপাইলা আনন্দ হেন কেৱে৷৷

যশোদা প্ৰসাদ যেন পাইলা৷

ইটো গোপী কিনো তপসাইলা৷৷৭০৩৷৷

ভকতৰ বশ্য তুমি হৰি৷

সুখে পাৱে গৃহতে সুমৰি৷৷

ভণিলা শঙ্কৰে কৃষ্ণপদে৷

হৰি হৰি বোলা সভাসদে৷৷৭০৪৷৷

 

৷৷পঞ্চম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ৰাম গোপাল হৰি৷

কৃষ্ণ গোৱিন্দ হৰি ৰাম৷৷৬১৷৷

পদ৷৷

কৃষ্ণে দেখিলন্ত মাৱ গৃহকৰ্ম্মে গৈলা৷

আণ্ঠুকাঢ়ি উডুখল টানিবাক লৈলা৷৷

অৰ্জ্জুনত লাগি ভৈল উড়ল পথালি৷

কঙ্কাল ফান্দিয়া বল দিলা বনমালী৷৷৭০৫৷৷

কাম্পৈ দুয়ো গোটা বৃক্ষ উডুখলে লাগি৷

উভৰি পৰিল মচ মচ কৰি ভাগি৷৷

শাপ এড়াই দুয়ো পাছে কুবেৰ তনয়৷

তোহ্মাক নমিয়া গৈলা আপুন নিলয়৷৷৭০৬৷৷

নিৰ্ঘাত শঙ্কিয়া খেদি আইলা গোপঝাক৷

বন্দী হুয়া আছা নন্দে দেখিলা তোহ্মাক৷৷

হাসিলেক কোনে হেন কৰিলেক বুলি৷

বান্ধ মেলি কৃষ্ণক কোলাত লৈলা তুলি৷৷৭০৭৷৷

কিনো আতি নন্দ যশোদাৰ মহাভাগ৷

পূৰ্ণব্ৰহ্ম তোহ্মাক গৃহতে পাইলা লাগ৷৷

ভকতৰ আনন্দ বঢ়ায়া সৰ্ব্বক্ষণে৷

শিশুলীলা অনেক কৰিলা নাৰায়ণে৷৷৭০৮৷৷

কেহো বেলা গোপীগণে পাঞ্চৈ গাৱা গীত৷

তাসম্বাৰ প্ৰীতি সাধি কতো কৰা নৃত্য৷৷

মালড়ি কৰাহা কতো গোপীৰ বচনে৷

ছায়া পুতলাক যেন নচাৱৈ যতনে৷৷৭০৯৷৷

কেহো বেলা গোপীকাৰ শুনি আজ্ঞাবাণী৷

পাদুকা পীহাক প্ৰভু ধৰি থাকা আনি৷৷

কোন কৰ্ম্ম নকৰিলা হৰি গোকুলত৷

ভকতৰ বশ্য হেন দেখায়া লোকত৷৷৭১০৷৷

কোনে ফল লৈবে বুলি ডাকিলা পসাৰী৷

ধান্য দিয়া ফল তুমি খুজিলা মুৰাৰি৷৷

তোহ্মাৰ হস্তক ভৰি দিল ফল বাছি৷

সুৱৰ্ণ ৰতনে তাইৰ উপচিল পাচি৷৷৭১১৷৷

আসিল দানৱ গোট বৎসৰূপ ধৰি৷

লাঙ্গুলে সহিতে তাৰ ধৰি পাছ ভৰি৷৷

আলগতে ফুৰাই পাক হানিলাহা দলি৷

কপিত্থত পড়ি যমপুৰে গৈল চলি৷৷৭১২৷৷

 

৷৷ষষ্ঠ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ৰাম চৰণে ধৰো৷

স্বামী আমি যেন তৰো৷৷৬২৷৷

পদ৷৷

বকাসুৰে কৃষ্ণক গিলিলা ঠোঁটে ধৰি৷

দেখি গোপ শিশুগণ যেন গৈলা মৰি৷৷

পাছে তাৰ তালুত লাগিল যেন জুই৷

ছাদিলা কৃষ্ণক বকে বিমূৰ্ছিত হুই৷৷৭১৩৷৷

দুনাই ঠোঁটে গিলিবাক আসৈ দেখি তাক৷

লীলায়ে ছিৰিলা যেন বিৰিণা পোথাক৷৷

সবান্ধৱে ধেনুকাক নিলা ৰসাতল৷

গোপশিশুগণক ভুঞ্জাইলা তালফল৷৷৭১৪৷৷

ময়ৰ তনয় ব্যোম গোপৰূপ ধৰি৷

গোপশিশুগণক নিলেক চুৰি কৰি৷৷

গহ্বৰত থৈলা নিয়া ঢাকিয়া শিলায়ে৷

তাক মাৰি শিশুসৱ আনিলা লীলায়ে৷৷৭১৫৷৷

গোপ গৰুজাকক বেঢ়িলে বনজুই৷

কৃষ্ণত শৰণ সৱে লৈলে ত্ৰাস হুই৷৷

চক্ষু মুদাই সৱাকো ক্ষণেকে যোগবলে৷

গোকুলক লাগিয়া আনিলা অৱিকলে৷৷৭১৬৷৷

নন্দক গিলন্তে সৰ্পে ৰাখিলাহা হৰি৷

তোহ্মাৰ পৰশে সৰ্পে দিব্য ৰূপ ধৰি৷৷

শাপ এড়াই গৈলা বিদ্যাধৰৰ নিলয়৷

দেখি গোপগণ ভৈলা পৰম বিস্ময়৷৷১১৭৷৷

শয়ন সময়ে সৱ গোপ গোপীগণ৷

যোগবলে বৈকুণ্ঠক নিলা নাৰায়ণ৷৷

বৈকুণ্ঠবাসীৰ সৱে মহিমা দেখাই৷

গোকুলক লাগি প্ৰভু আনিলা দুনাই৷৷৭১৮৷৷

নন্দক নিলেক বৰুণৰ দূতে ধৰি৷

বৰুণৰ পৰা তাঙ্ক আনিলা উদ্ধাৰি৷৷

তোহ্মাৰ মহিমা১১২ নন্দে কহিলা ব্ৰজত৷

শুনিয়া বিস্ময়১১৩ ভৈলা সৱাৰো মনত৷৷৭১৯৷৷

ইন্দ্ৰে কৰিলন্ত সাতদিন বৰিষণ৷

এক হাতে উভাৰি ধৰিলা গোৱৰ্দ্ধন৷৷

দুৰ্ঘোৰ ভয়ত নিস্তাৰিলা গোপপুৰ৷

লীলায়ে কৰিলা মহেন্দ্ৰৰ দৰ্পচূৰ৷৷৭২০৷৷

সুৰভি সহিতে ইন্দ্ৰে আসিলা প্ৰত্যেক৷

গোৰ ইন্দ্ৰ পাতিয়া কৰিলা অভিষেক৷৷

অনেক ভকতি কৰি দুয়ো স্বৰ্গে গৈলা৷

সেহিদিনা তোহ্মাৰ গোৱিন্দ নাম থৈলা৷৷৭২১৷৷

গোপকুমাৰিকা সৱে বস্ত্ৰ থৈয়া তীৰে৷

বিৱস্ত্ৰে নামিলা গৈয়া যমুনাৰ নীৰে৷৷

বস্ত্ৰ লৈয়া উঠিলাহা কদম্বৰ গাছে৷

নানা উপহাস কৰি বস্ত্ৰ দিলা পাছে৷৷৭২২৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে গীত ভণিল শঙ্কৰে৷

নাহি আন ধৰ্ম্ম আউৰ কীৰ্ত্তনত পৰে৷৷

শুনা সৰ্ব্বজন ঐত কেদিন জীৱন৷

বোলা হৰি হৰি আছে যাৱত চেতন৷৷৭২৩৷৷

 

৷৷সপ্তম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ও কৃষ্ণ নমো ৰাম নিৰঞ্জন হৰি৷৷৬৩৷৷

পদ৷৷

দুষ্ট অঘে পাতিলেক কাপ৷

বাট ভেণ্টি ভৈল ঘোৰ সাপ৷৷

পৰ্ব্বত সমান কলেৱৰ৷

বাইল বেন্ত সম্যকে গহ্বৰ৷৷৭২৪৷৷

তল ওঁঠ মাটিত থাপিল৷

উৰ্দ্ধ ওঁঠ মেঘত লাগিল৷৷

জিহ্বাখান যেন ৰাজ আলি৷

বৎস লৈয়া আইলা বনমালী৷৷৭২৫৷৷

গোৰক্ষ দামুৰি নিৰন্তৰ৷

নজানি পশিল অভ্যন্তৰ৷৷

দেখি তুমি ভক্তৰ স্নেহত৷

পশিলাহা অঘৰ গৰ্ভত৷৷৭২৬৷৷

দেখি আঁটি ধৰিল দশনে৷

তুলিলেক হাসি দৈত্যগণে৷৷

দেৱগণে কৰে হাহাকাৰ৷

গল চুঙ্গি ভেণ্টি ৰৈলা তাৰ৷৷৭২৭৷৷

পেট ফিঙ্কি বায়ু দিলা টান৷

মূৰ্দ্ধা স্ফুটি বাঝ ভৈল প্ৰাণ৷৷

তযু পৰশনে কৰ্ম্ম ক্ষীণ৷

অসুৰ কৃষ্ণতে গৈল লীন৷৷৭২৮৷৷

দেখি নিশবদ দৈত্যকুল৷

হৰিষে বৰিষে দেৱে ফুল৷৷

অমৃত নয়নে চাইলা হৰি৷

জীলা সৱে গোৰক্ষ দামুৰি৷৷৭২৯৷৷

ৰঙ্গে বাজ ভৈলা বাংশী বাই৷

ফুৰা সৱে দামুৰি চৰাই৷৷

ব্ৰহ্মা আসি কৰিলন্ত চুৰি৷

নিলা সৱ গোৰক্ষ দামুৰি৷৷৭৩০৷৷

মায়া কৰি থৈলেক গহ্বৰে৷

কাহাকো নেদেখি দামোদৰে৷৷

ব্ৰহ্মা নিলা জানিলাহা গুণি৷

ভৈলা গৰু গোৰক্ষ আপুনি৷৷৭৩১৷৷

নিচিনিলা গোৱালী গোৱালে৷

এদিনাতো কৰি প্ৰতিপালে৷

ব্ৰহ্মা আসি দেখিলন্ত পাছে৷

গোৰক্ষ দামুৰি সৱো আছে৷৷৭৩২৷৷

পৰম বিস্ময়ে আছে চায়া৷

কৰিলাহা প্ৰভু পাছে মায়া৷৷

গোৰক্ষ দামুৰি ৰূপ এৰি৷

ভৈলা সৱে চতুৰ্ভুজ হৰি৷৷৭৩৩৷৷

সজল জলদ যেন শ্যাম৷

সৱে পীত বস্ত্ৰে অনুপাম৷৷

কেয়ূৰ কঙ্কণে কৰৈ কান্তি৷

হৃদয়ত শ্ৰীবৎসৰ পান্তি৷৷৭৩৪৷৷

কম্বুকণ্ঠ কৌস্তুভে শোভিত৷

বনমালা আপাদলম্বিত৷৷

জিলিমিলি জ্বলৈ বক্ষস্থলে৷

শোভৈ কৰ্ণ মকৰ কুণ্ডলে৷৷৭৩৫৷৷

শঙ্খ চক্র গদা পদ্ম ধৰি৷

আছা সৱে চতুৰ্ভুজ হৰি৷৷

গাৱে গাৱে এক সৃষ্টি কৰে৷

চৰাচৰ সমে সেৱা কৰে৷৷৭৩৬৷৷

মোহ হুয়া ব্ৰহ্মা ভৈলা চুপ৷

দেখন্ত গুচিল সৱে ৰূপ৷৷

পূৰ্ব্বৱতে আছা মাত্ৰ হৰি৷

হংসৰ নামিলা ব্ৰহ্মা ডৰি৷৷৭৩৭৷৷

যেন সুৱৰ্ণৰ দণ্ড প্ৰায়৷

ভূমিত পেহ্লায়া নিজ কায়৷৷

মাধৱৰ পাদপদ্ম দুই৷

চাৰি মুকুটৰ আগে ছুই৷৷৭৩৮৷৷

আনন্দতে নয়নৰ জলে৷

সিঞ্চিলন্ত চৰণ কমলে৷৷

উঠি উঠি দুয়ো পাৱে ধৰি৷

প্ৰণামন্ত মহিমা সুমৰি৷৷৭৩৯৷৷

মুকুন্দক চাই কথমপি৷

মাথা দোঁৱাই কৃষ্ণ কৃষ্ণ জপি৷৷

প্ৰণামিয়া অনেক ভকতি৷

কৰিবে লাগিলা ব্ৰহ্মা স্তুতি৷৷৭৪০৷৷

কৃষ্ণ কথা শুনিয়ো সমাজে৷

জন্ম লভি ভাৰতৰ মাজে৷৷

আক বৃথা কৰা কোন কামে৷

সাধিয়ো মুকুতি হৰিনামে৷৷৭৪১৷৷

 

 

 

 

 

 

 

৷৷অষ্টম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ৰাম নিৰঞ্জন নিৰঞ্জন নিৰঞ্জন হৰি৷

নমো ৰাম নিৰঞ্জন নিৰঞ্জন হৰি৷৷৬৪৷৷

পদ৷৷

নমো গোপৰূপী মেঘ সম শ্যাম তনু৷

গাৱে পীত বস্ত্ৰ হাতে শিঙ্গা বেত বেণু৷৷

কৰ্ণত গুঞ্জাৰ থোকা মাথে মৈৰা পাখি৷

বন্যপুষ্পমালা পিন্ধি ধেনু আছা ৰাখি৷৷৭৪২৷৷

এহি শৰীৰতে আছৈ যতেক মহিমা৷

মনেও কৰিবে পাৰৈ কোনে তাৰ সীমা৷৷

আছোক পৰম ব্ৰহ্ম স্বৰূপ তোহ্মাৰ৷

তাঙ্ক জানিবাক আছে শকতি কাহাৰ৷৷৭৪৩৷৷

জ্ঞানপথ এড়ি প্ৰভু তোহ্মাৰ কথাক৷

কায়বাক্যমনে সেৱৈ যিটো সাধুঝাক৷৷

যদ্যপি অজিত তুমি তিনিও জগতে৷

তথাপি তোহ্মাক জিনৈ সেহিসে ভকতে৷৷৭৪৪৷৷

মুকুতি ৰসকো স্ৰৱৈ তোহ্মাৰ ভকতি৷

তাঙ্ক এড়ি জ্ঞানপথে যিটো কৰৈ ৰতি৷৷

ক্লেশ মাত্ৰ পাৱৈ সিটো নিষ্ফল প্ৰয়াসে৷

বাহানে পতান যেন তণ্ডুলক আশে৷৷৭৪৫৷৷

যিটোজনে ভুঞ্জৈ নিজ কৰ্ম্মৰ বিপাক৷৷

আপেক্ষিয়া থাকৈ প্ৰভু তোহ্মাৰ কৃপাক৷৷

কায়বাক্যমনে নমৈ চৰণ তোহ্মাৰ৷

সি সি জন মুকুতি পদৰ অধিকাৰ৷৷৭৪৬৷৷

মই কেনে দুৰ্ব্বোধ দেখিয়ো ভগৱন্ত৷

মায়াদিৰো ঈশ তুমি অনাদি অনন্ত৷৷

তোহ্মাক পৰীক্ষো মঞি মায়াক প্ৰকটি৷

অগনিৰ আগে যেন ক্ষুদ্ৰ ফিৰিঙ্গতি৷৷৭৪৭৷৷

অন্ধ ভৈল চক্ষু হেলা কৰিলো তোহ্মাক৷

মঞি ভিন্ন ঈশ্বৰ মানিলো আপুনাক৷৷

অজ্ঞৰ ক্ষমিয়ো দোষ জগতনিৱাস৷

এহি কৃপা কৰা যেন বোলাওঁ তযু দাস৷৷৭৪৮৷৷

গৰ্ভত থাকন্তে উদৰত ঘালৈ পাৱে৷

তাৰ অপৰাধক নধৰৈ যেন মাৱে৷৷

তোহ্মাৰ কুক্ষিত আমি আছো চৰাচৰ৷

হেন জানি ক্ষমিয়োক দোষ দামোদৰ৷৷৭৪৯৷৷

ইটো ব্ৰহ্মপদ প্ৰভু আহ্মাক নলাগে৷

কীট পতঙ্গত জন্ম হৌক কৰ্ম্মভাগে৷৷

তোহ্মাৰ ভক্তৰ মাঝে হুয়া একজন৷

সেৱা কৰি থাকো প্ৰভু তোহ্মাৰ চৰণ৷৷৭৫০৷৷

কিনো ধন্য ধেনু গোপী ইটো গোকুলৰ৷

যাৰ স্তনপানে তৃপ্ত ভৈলা দামোদৰ৷৷

অশ্বমেধ আদি কৰি মহাযজ্ঞ যত৷

তোহ্মাক তুষিবে প্ৰভু নুহিকে শকত৷৷৭৫১৷৷

কিনো ভাগ্য কিনো ভাগ্য ব্ৰজৰ প্ৰজাৰ৷

তুমি পূৰ্ণব্ৰহ্ম হৰি মিত্ৰ ভৈলা যাৰ৷৷

কিনো পুণ্য কৈলে গোকুলৰ বৃক্ষ তৃণে৷

তোহ্মাৰ চৰণ ৰেণু পাৱৈ ৰাত্ৰি দিনে৷৷৭৫২৷৷

দেখা সৰ্ব্বলোকে কেনে অজ্ঞানী বৰ্ব্বৰ৷

তুমি অন্তৰ্য্যামী তোমাকেসে বোলৈ পৰ৷৷

শৰীৰক মঞি বুলি বুদ্ধি ভৈল হত৷

হিয়াতে হৰাইলা তুমি খোজে বাহিৰত৷৷৭৫৩৷৷

বৃন্দাবনে তৃণ হৈবো তেৱে মহাভাগ৷

পাইবো ব্ৰজবাসীৰ চৰণৰেণু লাগ৷৷

আজিও বিচাৰৈ পদৰজ বেদগণ১১৫৷

হেন হৰি ভৈলা ব্ৰজবাসীৰ জীৱন৷৷৭৫৪৷৷

মাৰিবাক দিল তন পূতনা পাপিষ্ঠী৷

দিলাহা মুকুতি তাইতো পড়িল সুদৃষ্টি৷৷

ব্ৰজবাসী তোহ্মাতে অৰ্পিলা প্ৰাণ বিত্ত৷

আক আৱে কিবা দিবো খেদ কৰে চিত্ত৷৷৭৫৫৷৷

তাৱে ৰাগ লোভ ক্রোধ পুৰুষৰ চোৰ৷

তাৱে গৃহবাস বন্দীশাল মহাঘোৰ৷

মোহচয় ভৰিৰ নিহল হোৱৈ তাৱে৷

তোহ্মাত ভকতি নৰে নতু কৰৈ যাৱে৷৷৭৫৬৷৷

তোহ্মাৰ আগত কিবা বোলো বহুবাক৷

যিটো বোলে জানো প্ৰভু নজানে তোহ্মাক৷৷

কায়বাক্যমনে মঞি কৰিলোহো সাৰ৷

তযু মায়া বিভৱৰ নপাওঁ কিছু পাৰ৷৷৭৫৭৷৷

জানিবাহা ভৈলো প্ৰভু তোহ্মাৰ কিঙ্কৰ৷

তযু চৰণত সমৰ্পিলো কলেৱৰ৷৷

সমস্তৰে বুদ্ধি সাক্ষী সৱে তুমি জানা৷

আজি ধৰি প্ৰভু মোক দাস বুলি মানা৷৷৭৫৮৷৷

নমো কৃষ্ণ বৃষ্ণিকুল প্ৰকাশ নায়ক৷

দেৱ দ্বিজ পৃথিৱীৰ বুদ্ধি প্ৰদায়ক৷৷

দুষ্ট দৈত্য দানৱ ৰাক্ষস ক্ষয়ঙ্কাৰ৷

তোহ্মাৰ চৰণে প্ৰভু প্ৰণাম আহ্মাৰ৷৷৭৫৯৷৷

কৰিল অনেক স্তুতি আৰু সৃষ্টিকৰে৷

তাক নকহিলো পদ বাহুল্যক ডৰে৷৷

এহি বুলি প্ৰজাপতি ভৈলা মোহহীন৷

কৃষ্ণক কৰিলা তিনিবাৰ প্ৰদক্ষিণ৷৷৭৬০৷৷

প্ৰণাম কৰিলা চৰণত পৰি পৰি৷

মেলানি মাগিয়া নিজ স্থানে গৈলা লড়ি৷৷

ভণিল শঙ্কৰে কৃষ্ণ চৰণত ধৰি৷

পাতক ছাড়োক ডাকি বোলা হৰি হৰি৷৷৭৬১৷৷

 

 

 

 

 

৷৷ অনুখণ্ড৷৷

৷৷ কালিয়দমন৷৷

৷৷ নৱম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

গোপাল ৰাম কৃষ্ণ বনমালী৷

মাৰিলা অসুৰ দমিলা কালি৷৷৬৫৷৷

পদ৷৷

গোপশিশু সঙ্গে গৈলা বঝাই৷

আগত গোধন বাংশী বজাই৷৷

চাৰন্তে ফুৰন্তে গৰু গোৰক্ষ৷

পাইলা যমুনাৰ তীৰৰ লক্ষ্য৷৷৭৬২৷৷

কালিৰ হদক তাক নজানি৷

তৃষাত সৱে পিলা বিষপানী৷৷

দাৰুণ বিষৰ লাগিল জ্বাল৷

মৰিল সৱে বৎস বৎসপাল৷৷৭৬৩৷৷

দেখিয়া কৃষ্ণে অসন্তোষ পাইলা৷

অমৃত নয়নে চায়া জীয়াইলা৷৷

কালিক দমিবে কৰি যতন৷

কটিত বান্ধিলা পীত বসন৷৷৭৬৪৷৷

উঠিলা উচ কদম্বৰ গাছে৷

হদৰ মাঝে জাম্প দিলা পাছে৷৷

ঢউ উঠলিল খলকি হদ৷

দশোদিশে গৈল তাৰ শবদ৷৷৭৬৫৷৷

জলক্রীড়া কৰা বাহু আস্ফালি৷

ক্রোধে খেদি আসি দেখিল কালি৷৷

তনু সুকুমাৰ জলদ শ্যাম৷

প্ৰকাশৈ পীত বস্ত্ৰে অনুপাম৷৷৭৬৬৷৷

কমললোচন মুখ প্ৰসন্ন৷

মুকুতাৰ শাৰী সম দশন৷৷

উন্নত নাসা মুখে মন্দ হাস৷

কণ্ঠত কৌস্তভ কৰৈ প্ৰকাশ৷৷৭৬৭৷৷

হিয়াত জিলিমিলি কৰৈ কান্তি৷

মধ্যতে জ্বলৈ শ্ৰীবৎসৰ পান্তি৷৷

আজানুলম্বিত বাহু দুখান৷

চাৰু উৰু কৰ কটি সুঠাম৷৷৭৬৮৷৷

জঙ্ঘা দুইক দেখি মিলৈ সন্তোষ৷

দুখানি পাৱ নৱ পদ্মকোষ৷৷

আনন্দে জলক ফুৰা আস্ফালি৷

মৰ্ম্মস্থলে আসি দংশিল কালি৷৷৭৬৯৷৷

নজানি তোহ্মাৰ বল প্ৰভাৱ৷

লাঞ্জে মেহাইলেক সমস্ত গাৱ৷৷

বিষ লাগি পড়ি থাকিলা ঘুমি৷

মনুষ্য চেষ্টাক দেখায়া তুমি৷৷৭৭০৷৷

দেখি শিশুসৱ মৰিল প্ৰায়৷

ধেনুগণে আউৰ তৃণ নখায়৷৷

কৃষ্ণক চাহিয়া থাকিল বহি৷

চক্ষুৰ লোহ ধাৰে যায় বহি৷৷৭৭১৷৷

আতি উতপাত দেখি গোকুলে৷

গোপগোপীজাক সমস্তে বোলে৷৷

জ্যেষ্ঠ বলভদ্ৰ লগে নগৈল৷

কৃষ্ণৰ আজি তৈতে কিবা ভৈল৷৷৭৭২৷৷

নন্দ যশোদা বিয়াকুল মনে৷

কৃষ্ণক চাহিবে পশিলা বনে৷৷

লগতে চলৈ গোপগোপীজাক৷

হা কৃষ্ণ বুলি চাড়ন্তে ডাক৷৷৭৭৩৷৷

ধ্বজ বজ্ৰ যৱ অঙ্কুশ চাই৷

কৃষ্ণৰ খোজ নিহালন্তে যায়৷৷

পুত্ৰ পুত্ৰ বুলি যশোদা চান্ত৷৷

কৃষ্ণৰ খোজত পড়ন্তে যান্ত৷৷৭৭৪৷৷

বেঢ়িয়া গোপগোপী নেয় ধৰি৷

দেখিল পাচে পড়ি আছা হৰি৷৷

জলৰ মাজে মৃতকৰ বেশ৷

নকৰন্ত আৰ চক্ষু নিমেষ৷৷৭৭৫৷৷

দেখি গোপ গোপী সম্যকে মৰিল৷

প্ৰাণ অন্তৰীক্ষ চেতন হৰিল৷৷

কৃষ্ণ কৃষ্ণ বুলি দিলেক গেড়ি৷

কান্দৈ যমুনাৰ তীৰক বেঢ়ি৷৷৭৭৬৷৷

যশোদা সুন্দৰী নন্দ গোৱালে৷

পড়ন্ত লোটাৰি পড়ি নিঢালে৷৷

কি ভৈল পুত্ৰ বুলি উকি দিয়া৷

দুহাতে ঝাৱলে ঢাকুৰে হিয়া৷৷৭৭৭৷৷

কৃষ্ণৰ সুন্দৰ বদন চাই৷

যশোদা কান্দন্ত গুণ বৰ্ণাই৷৷

গোধুলি কোনে যাইবে বাংশী বাই৷

কোনে মোক গৈয়া বুলিবে আই৷৷৭৭৮৷৷

ধূলাজাৰি কাক কৰাইবো স্নান৷

কোনে কৰিবেক গোৰস পান৷৷

কাক বিছাই দিবো শীতল তুলী৷

ডাকিবো কাক জাগ কৃষ্ণ বুলি৷৷৭৭৯৷৷

সুন্দৰ বদনে বজায়া বেণু৷

প্ৰভাতে কোনে চাৰিবেক ধেনু৷৷

কি ভৈল আজি কৃষ্ণ মোৰ বাপ৷৷

মড়িও নেড়াইবো তোৰ সন্তাপ৷৷৭৮০৷৷

এহি বুলি কান্দৈ কৃষ্ণক চাই৷

যশোদা নন্দে জাম্প দিবে যায়৷৷

দেখি বলভদ্ৰে বাধিলে হাসি৷

এখনে আসিব কালিক নাশি৷৷৭৮১৷৷

কৃষ্ণক লাগিয়া এড়া ক্রন্দন৷

হেন শুনি সৱে জুড়াইল মন৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত জনে৷৷৭৮২৷৷

 

 

৷৷দশম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

প্ৰণামো ৰাম দেৱ দয়াশীল৷

আৱেসে কৃষ্ণৰ কৃপা মিলিল৷৷৬৬৷৷

পদ৷৷

ভকতৰ দুখ দেখি গোপাল৷

আস্ফোট কৰি দিলা উৰুফাল৷৷

সৰ্পৰ বন্ধ এড়াই জগন্নাথে৷

ডেৱে চড়িলন্ত কালিৰ মাথে৷৷৭৮৩৷৷

শতেক শিৰত নাচন্ত হৰি৷

বাৱৈ বিদ্যাধৰে মৃদঙ্গ ধৰি৷৷

গন্ধৰ্ব্বে গীত গায়া বাৱৈ তাল৷

পৰম আনন্দে নাচা গোপাল৷৷৭৮৪৷৷

জগত আধাৰ তোহ্মাৰ ভিৰে৷

নাকে মুখে সিটো ছাদে ৰুধিৰে৷৷

স্বামী মৰে দেখি নাগিনী লোকে৷

শিশু আগ কৰি আসিল শোকে৷৷৭৮৫৷৷

পড়িল ভূমিত কৃষ্ণৰ আগে৷

কৰিয়া তুতি স্বামীদান মাগে৷৷

কৰিল দোষ স্বামী ইটো চণ্ড৷

বিহিলা ইহাৰ উচিত দণ্ড৷৷৭৮৬৷৷

দুৰ্জ্জন জনৰ চিন্তিবা মাৰ৷

সেহিসে কাৰ্য্যে তযু অৱতাৰ৷৷

পাতকী সৰ্পজাতি দুৰাশয়৷

তোহ্মাৰ দণ্ডে পাপ ভৈল ক্ষয়৷৷৭৮৭৷৷

কৰিলা দায়া দয়াশীল হৰি৷

তোহ্মাৰ ক্রোধ বৰএৰে সৰি৷৷

পূৰ্ব্বত কিনো তপ আছে কৰি৷

যাহাত তুমি তুষ্ট ভৈলা হৰি৷৷৭৮৮৷৷

যিহেতু হেন ভৈল ভাগ্যোদয়৷

তোহ্মাৰ পাইলে পদধূলাচয়৷৷

যাহাক লক্ষ্মীদেৱী বাঞ্ছা কৰি৷

আচৰিলা তপ ব্ৰতক ধৰি৷৷৭৮৯৷৷

যিটো পদৰজ ভকতে পাই৷

এড়ৈ সাৰ্ব্বভৌম পদতো দায়৷৷

স্বৰ্গ ব্ৰহ্মপদে নকৰৈ বাঞ্ছা৷

নকৰন্ত যোগ সিদ্ধিকো ইছা৷৷৭৯০৷৷

মোক্ষতো অভিলাষ নাহি হৰি৷

তোমাৰ চৰণ ৰেণুক এড়ি৷৷

পৰম ক্রোধী হুয়া ত্ৰূৰমতি৷

হেন পদধূলা পাইলেক পতি৷৷৭৯১৷৷

নপান্ত ব্ৰহ্মা আদি দেৱে যাক৷

হেন জানি নাথ ৰাখা ইহাক৷৷

চৰণে প্ৰণামো হুয়ো সন্তোষ৷

বাৰেক আৰ মৰষিয়ো দোষ৷৷৮৯২৷৷

কৰিয়ো দায়া প্ৰভু এড়ৈ প্ৰাণ৷

অনাথ স্ত্ৰীক দিয়ো স্বামীদান৷৷

কৰিলা অনেক স্তুতি ভকতি৷

শুনি তুষ্ট ভৈলা জগতপতি৷৷৭৯৩৷৷

প্ৰাণে নমাৰিলা তাতেসে থাকি৷

কালিক খেদাইলা হদৰ ডাকি৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

হৰি হৰি বোলা সমস্তজনে৷৷৭৯৪৷৷

৷৷একাদশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ৰাম গোৱিন্দ মুকুন্দ মুৰাৰি৷৷৬৭৷৷

পদ৷৷

ভৈল হদ সিটো নিৰ্ম্মল জল৷

দেখিয়া সৱে ভৈল কৌতূহল৷৷

সপুত্ৰ বান্ধৱে গুচাইলা কালি৷

তীৰক পাছে গৈলা বনমালী৷৷৭৯৫৷৷

দেখিয়া যশোদা ধৰিলা গলে৷

পুত্ৰ পুত্ৰ বুলি নেত্ৰৰ জলে৷৷

তিয়াইলা কৃষ্ণৰ সৱে শৰীৰ৷

নন্দো ধৰি আসি ঘ্ৰাণিলা শিৰ৷৷৭৯৬৷৷

কৃষ্ণক আলিঙ্গি আনন্দ পাইল৷

নাছিল প্ৰাণ দুনাই যেন আইল৷৷

বেঢ়ি গোপগোপী চাৱে নিৰেখি৷

জুৰাইলা শৰীৰ কৃষ্ণক দেখি৷৷৭৯৭৷৷

ভাই বুলি বলো সাৱটি আসি৷

প্ৰভাৱ জানিয়া তুলিলা হাসি৷৷

এহিমতে সৱে এড়ায়া শোক৷

ৰজনী ভৈল জানি সৱে লোক৷৷৭৯৮৷৷

যমুনা তীৰত বঞ্চিলা ৰাতি৷

ক্ষুধায়ে তৃষায়ে আতি৷৷

ঘুমটি গৈলা হাৰাশাস্তি হুই৷

বেঢ়িয়া বনত লাগিল জুই৷৷৭৯৯৷৷

অগনিৰ তাপে পাইলেক গাক৷

জাগিলা সৱে গোপগোপী জাক৷৷

বহ্নিক দেখি ভৈলা সৱে ত্ৰাস৷

ত্ৰাহি কৃষ্ণ বুলি পাড়ৈ আটাস৷৷৮০০৷৷

বহ্নিত সৱে পুৰি মৰো আমি৷

প্ৰাণদান দিয়া জগত স্বামি৷৷

তুমি বিনা আন নাই বান্ধৱ৷

ভকতজনক ৰাখা মাধৱ৷৷৮০১৷৷

এহি বুলি সৱে কৰৈ কোঢ়াল৷

বান্ধৱৰ দুঃখ দেখি গোপাল৷৷

ভয় নাই বুলি আপুন মুখে৷

পিলা বনাগ্নিক পৰম সুখে৷৷৮০২৷৷

এড়াইলা সমস্তে দুৰ্ঘোৰ ভয়৷

অনন্তৰে ভৈলা সূৰ্য্য উদয়৷৷

কৃষ্ণৰ কৰ্ম্ম আতি আচৰিত৷

বিস্ময় দেখি সমস্তৰে চিত্ত৷৷৮০৩৷৷

নোহন্ত মানুষ নন্দ তনয়৷

পৰম পুৰুষ জানি নিশ্চয়৷৷

পাছে গোপগোপী কৃষ্ণক বেঢ়ি৷

গোষ্ঠক লড়িল কৰন্তে খেড়ি৷৷৮০৪৷৷

কৃষ্ণগীত গান্ত বজায়া বেণু৷

কৰিলেক আগ যতেক ধেনু৷৷

গোপীসৱে কৃষ্ণ চৰিত্ৰ গাইল৷

পৰম আনন্দে ব্ৰজক পাইল৷৷৮০৫৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে গায়৷

কেতিক্ষণে পড়ে ক্ষণিক কায়৷৷

জানিয়া কৃষ্ণৰ চৰণে ধৰি৷

সমস্ত সমাজে ঘুষিয়ো হৰি৷৷৮০৬৷৷

৷৷কালিয়-দমন অনুখণ্ড সমাপ্ত৷৷

৷৷শিশুলীলা সমাপ্ত৷৷১০৷৷

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Don`t copy text!