অনুবাদ বাস্তৱতাৰ এটি সৰু গল্প – কল্লোল কুমাৰ বৰুৱা September 15, 2012 0 Comments বাস্তৱতাৰ এটি সৰু গল্প লিখক: কল্লোল কুমাৰ বৰুৱা এখন হাবিত দুটা চৰাই আছিল ৷ টুনি আৰুমিঠু ৷ দুয়ো ইটোৱে সিটোক এৰি এটা দিনো যেন থাকিব পৰা নাছিল ৷ এদিন মিঠুয়ে ক’লে: মোক এৰি তুমি কেতিয়াও উৰি গুচি নোযোৱাতো ? টুনি : উৰি গ’লে তুমি মোক ধৰি ৰাখিবা ৷ মিঠু : এৰা!মই তোমাক ধৰিব পাৰো ৷ কিন্তু ধৰিব নোৱাৰিবও পাৰো ৷ তেতিয়া ? ← জীৱন, ব্ৰহ্মাণ্ড আৰু সকলো – ষষ্ঠ খণ্ড (উদ্দীপ তালুকদাৰ) দোকমোকালিৰ সপোন(-হিৰন্ময় বৰুৱা) → Leave a Reply Cancel replyYour email address will not be published. Required fields are marked *Comment * Name * Email * Website Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment. Δ