বৰষাৰ চকুলো (ধ্ৰুৱজ্যোতি শৰ্মা)

ধ্ৰুৱজ্যোতি শৰ্মা
 
বৰষাই কান্দে
দুগালেৰে বৈ আহে ধল
শৰতৰ সুবাসী আদৰণিত বৰষা হৈ পৰে অস্থিৰ
বৰষাই কান্দে
ৰাউচি জুৰি কৰে হৃদয়ৰ আলাপ।
এপৰ দুপৰ দুখৰ সময়
এটোপ-দুটোপ খঙৰ চকুলো
বৰষাই কান্দে
পুত্ৰসকলকো কন্দুৱায় ।
শদিয়াত সপোন ধেমাজিত মায়া
লখীমপুৰত ভঙা-গঢ়াৰ মায়াময় খেলা
নগাঁওত প্ৰেম কাজিৰঙাত সেৱা
মাজুলীত গুৰুজনাৰ কাতৰ প্ৰাৰ্থনা
বৰষাই কান্দে
হেৰুৱাৰ বেদনাত হৃদয় ওপচে।
বৰষাই কান্দে
বৰপুত্ৰৰ আঁতৰত হৃদয়ে ৰাউচি জুৰে
লুইতেও সোৱৰায়-বুঢ়া লুইত বোৱা কিয়
বৈ যায় ধলৰ চকুলো
বৰষাই কান্দে
ধলৰ চকুলো নিগৰে
পথাৰত ভাঙি যায় সপোন
উটি যায় গৰ্বৰ প্ৰাসাদ
পদূলিত মায়াই ভূৰ সাজে
বৰষাই দাত নিকটাই হাঁহে
শংকা, শংকা আৰু শংকা
বৰষাই কান্দে
মানৱৰ অত্যাচাৰত হিয়াখন ভাগে
খঙৰ জ্বালাত প্ৰলয় নামে
ভূ-পৃষ্ঠত পুত্ৰসকলে জীয়াতু ভুগে
শাৰদী আকাশত
নিয়ৰ নামিব খোজে
বৰষাই দেখে
শেৱালীজোপা ভৰি ভৰি ফুলে
বৰষাৰ ঠেহ ভাগে
পৃথিৱীত ধলৰ জোৱাৰ কমে।