তুমিতো নাজানা সাহসৰ দৌৰ কিমান ;
নীল আন্ধাৰত চৰাইৰ কাকলি
যখিনীৰ আউলীয়া চুলি।
কুৰুৱা বতাহে জোকাই যায়
শূণ্যত ভাঁহি অহা জোনৰ পোহৰ
খিৰীকিৰে সোমাই কোঠালি উজলায়,
মোৰ বুকুত আচহুৱা ভয় উকমুকায়
কিজানিবা বাগিচাৰ ফুলবোৰ টোপনি যায়;
কালিলৈ সুখৰ দিন নাহে দুনাই ।
সাহিত্য ডট অৰ্গত প্ৰকাশ হোৱা যিকোনো লেখাৰ সমল, মতামত তথা দৃষ্টিভংগী সম্পূৰ্ণৰূপে লেখকৰ নিজা; তাত আলোচনীৰ কোনো হস্তক্ষেপো নাথাকে বা লেখাৰ মতামত আলোচনীৰ মতামত নহয়৷
সেয়েহে, লেখা এটাৰ কাৰণে কোনো অনাহুত পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হ’লে তাৰবাবে লেখকে নিজেই দায়িত্ব ল’ব লাগিব আৰু আলোচনী কোনোপধ্যেই জগৰীয়া নহ’ব৷
Privacy Policy | ISSN-23215097
