সুঁতি ( উৎপল জোনাক হাজৰিকা )
তুলসী তলত চাকি জ্বলিছে
জ্বলিছে গেঁৰ ধৰা ধানৰ মাজত
আকাশত
বন ফৰিংবোৰ উৰিছে
আন্ধাৰবোৰে চুচুক-চামাক কৰিছে
হেঁপাহ
হেঁপাহ এডলা উঠলি উঠিছে
পদুলিৰ পৰা গাধৈলৈ
সেমেকা নিয়ৰত তিতি থকা পথাৰৰ পৰা
উধানলৈ
চোতাল
কঁকাল
বিৰিয়া
তমাল
মুখবোৰ চাকিৰ পোহৰত
জান-নিজানকৈ উজলি উঠিছে
‘মুক্তিত নিস্পৃহ যিটো…’
পচা শৰীলত মায়াই বাহ বান্ধিছে
