সোৱণশিৰি লৈ মনত পৰে (মৃদুল মজিন্দাৰ বৰুৱা)

সোৱণশিৰিৰ নৈপৰীয়া
গাভৰু আছিল তাই…..!
সোৱণশিৰিৰ বালিত যেতিয়া তাই
সোণ বাচিছিল..
নাৱৰীয়াবিলাকৰ চকু থৰ হৈছিল
তাইৰ..
পুৰঠ কলাফুলত…..!!

জংকীৰ দেশৰ পানৈ আছিল
তাই..
তাইৰ টনা চকুযোৰিৰ
চাৱনিত..
প্ৰাণ পাই উঠিছিল
সোণাৰু কেশৰ
আৰু
বহুতো বনৰীয়া ফুল…..!!

কঁকালত কলচি লৈ
মথাউৰিয়েদি উজাই
আহোঁতে..
কিমান যে বাটৰুৱাৰ
দিক হেৰাইছিল…..!!
মেঠনি মৰা বুকুখনেদি বৈ অহা
তৰলতাৰ বাবে..
আমাৰ দৰে কিমানৰ যে
যৌৱন নষ্ট হৈছিল…..!!

ঐনিতমৰ সুৰ বাগৰি
পৰিছিল..
তাইৰ যৌৱন দেহাৰ
খলা বমাত…..!
ডাঙৰী কঢ়িয়াই লৈ ফুৰা
তাইৰ..
লাহী ককালৰ তামোলৰ খোচত
যৌৱন বন্দী কৰিব