দৈহিক ( সমুদ্ৰ কাজল শইকীয়া)

দৈহিক
[Entre la peur et le confort]

সমুদ্ৰ কাজল শইকীয়া

 

জোন নাছিল। সাগৰ নাছিল।

কোনোবাখিনিত আকস্মিক জোৱাৰৰ
এটা উকমুকণি আছিল।

আকাশত মেঘ নাছিল। ধুমুহা নাছিল।
কোনেও ক’তো বাঁহী বজোৱা নাছিল।
দুটি শৰীৰক শৰীৰৰ বাদে
আন একোৰে প্ৰয়োজন নাছিল

কোনো কথা নাছিল। একোৰে প্ৰতিশ্ৰুতি নাছিল।
থকাৰ কথাও নাছিল।
ইজনে সিজনক চুই যে শিহৰিত হৈ উঠিছিলোঁ
তাৰ মাজত কোনো শঙ্কা, দ্বিধা বা ভয় নাছিল।

কমলা ৰঙৰ এটা সুৰংগ আছিল।
হঠাতে নামি অহা সূৰ্যৰ বাবে এটা বাট আছিল।
এটা নিচুকণি গীত গুণগুণাইছিলি তই

সেইদিনা আমাৰ কোনো দেশ নাছিল।

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Don`t copy text!