একাদশ খণ্ড: ৰাস-ক্রীড়া

৷৷ একাদশ খণ্ড৷৷

৷৷ ৰাস–ক্রীড়া৷৷

৷৷ প্ৰথম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

বোল হৰি ৰাম মুকুন্দ মুৰাৰি৷

বিনা হৰিনামে ভৱ তৰিতে নপাৰি৷৷৬৮৷৷

পদ৷৷

শুকমুনি বদতি শুনিয়ো পৰীক্ষিত৷

কহো ৰাসক্রীড়া কথা কৃষ্ণৰ চৰিত৷৷

শৰত কালৰ ৰাত্ৰি আতি বিতোপন৷

ৰাসক্রীড়া কৰিতে কৃষ্ণৰ ভৈলা মন৷৷৮০৭৷৷

ভৈলন্ত উদিত চন্দ্ৰ পূৰ্ব্ব দিশ হন্তে৷

কামাতুৰা স্ত্ৰীৰ যেন সন্তাপ মাৰ্জ্জন্তে৷৷

অখণ্ডমণ্ডল চন্দ্ৰ দেখিলন্ত হৰি৷

কুঙ্কমে অৰুণ লক্ষ্মী মুখপদ্ম সৰি৷৷৮০৮৷৷

বনকো দেখিলা চন্দ্ৰ ৰশ্মিয়ে ৰঞ্জিত৷

সুস্বৰ মধুৰ কৰি হৰি গাইলা গীত৷৷

শুনি কামে উত্ৰাৱল হুয়া গোপীগণে৷

দিলেক লৱড় গীত ধ্বনি নিৰীক্ষণে৷৷৮০৯৷৷

কৰ্ণত কুণ্ডল দোলে বেগত হান্ঠিতে৷

চিত্তত ধৰিলা কৃষ্ণে চলে অলক্ষিতে৷৷

কতো গোপী যায় গাই দোহনক এড়ি৷

আখাতে থাকিল দুগ্ধ চৰু সৈতে পড়ি৷৷৮১০৷৷

পীয়ন্তে আছিল শিশু তাহাকো নগণি৷

পতি শুশ্ৰূষাকো এড়ি যায় কতোজনী৷৷

কতো গোপী আছিল স্বামীক পৰশন্তে৷

আধা ভুঞ্জা হুয়া কতো যায় লৱড়ন্তে৷৷৮১১৷৷

কৃষ্ণৰ শ্ৰৱণে যেন হৰিদাসগণে৷

এড়ে কাম্য কৰ্ম্ম সৱে তদগত মনে৷৷

কৃষ্ণে হৰিলন্ত চিত্ত হৰাইল চেতন৷

পিন্ধয় পাৱত নিয়া ৰত্নৰ কঙ্কণ৷৷৮১২৷৷

হাতত নূপুৰ আড়ৈ কঙ্কালত হাৰ৷

কৰি বিপৰ্য্যয় পিন্ধৈ বস্ত্ৰ অলঙ্কাৰ৷৷

তথাপি কৃষ্ণক পাইলা গোপিকাসকল৷

ভকতৰ কৰ্ম্ম যেন নভৈল বিফল৷৷৮১৩৷৷

নিবাৰয় পতি পিতৃ১১৯ ভ্ৰাভৃ আগ ভেণ্টে৷

গোৱিন্দে হৰিল চিত্ত তথাপি নুলটে৷৷

বিমোহিত হুয়া সৱে লৱড়ে গোপিনী৷

হৰি ভকতক যেন নলন্দ্ৰে বিঘিনি৷৷৮১৪৷৷

যাইবে নপাই গৃহমধ্যে কতো গোপীগণ৷৷

মনে ধৰি কৃষ্ণক কৰিল আলিঙ্গন৷৷

অনেক জন্মৰ কৰ্ম্মবন্ধ কৰি ক্ষীণ৷

এড়ি তনু তেখনে কৃষ্ণত গৈল লীন৷৷৮১৫৷৷

পুছে পৰীক্ষিতে শুনি মিলিল সংশয়৷

জাৰ বুদ্ধি মাধৱক সেৱৈ গোপীচয়৷৷

তথাপি মোক্ষক পাইলে কিনো বিপৰ্য্যয়৷

বোলা হৰি হৰি হৌক পাপৰ প্ৰলয়৷৷৮১৬৷৷

 

৷৷দ্বিতীয় কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ভৱহাৰী হৰি তাৰহু মুকুন্দ মুৰাৰি৷

জনম মৰণ ক্লেশ সহিতে নপাৰি৷৷৬৯৷৷

পদ৷৷

শুক নিগদতি ৰাজা শুনা মহাশয়৷

গোপিকাৰ মোক্ষ দেখি নুহিবা বিস্ময়৷৷

দ্বেষ কৰি শিশুপালে লভিল মুকুতি৷

বুদ্ধিক নাপেক্ষে মহৌষধিৰ শকতি৷৷৮১৭৷৷

বিষ বুলি অমৃতক পিলে যিটো নৰ৷

নুহিবেক হেন জানা অজৰ অমৰ৷৷

যেন তেন মতে মাত্ৰ স্মৰোক সতত৷

এতেকে মুকুতি পাৱে কহিলো বেকত৷৷৮১৮৷৷

ব্ৰহ্মাদিৰো ঈশ কৃষ্ণ প্ৰভু ভগৱন্ত৷

যাত হন্তে পাৱৈ মোক্ষ স্থাৱৰ পৰ্য্যন্ত৷৷

নিৰপাৰ হৰিৰ ভকতি নুহি বৃথা৷

গোপী গোপালৰ আৱে শুনা পাছ কথা৷৷৮১৯৷৷

যেৱে সৱে সমীপ পাইলেক গোপনাৰী৷

তাসম্বাক বাক্যে মোহি বুলিলা মুৰাৰি৷৷

কুশলে কি আইলা কৈয়ো ব্ৰজৰ কল্যাণ৷

প্ৰিয় কৰ্ম্ম কৰো কিবা কহিয়ো নিদান৷৷৮২০৷৷

দুৰ্ঘোৰ ৰজনী প্ৰেত পিশাচৰ গতি৷

ঐত নথাকিবা তোৰা সৱ তিৰীমতি৷

তোমাসাক নেদেখিয়া পিতৃমাতৃচয়৷

তাসম্বাৰ মনে মহা মিলিব সংশয়৷৷৮২১৷৷

দেখিলাহা ইটো বিকশিত বৃন্দাবন৷

শশাঙ্কে ধৱল নৱ পল্লৱে শোভন৷৷

উলটি ব্ৰজক যাহা কান্দে শিশুগণ৷

তাসম্বাক প্ৰতিপালি পিয়ায়োক স্তন৷৷৮২২৷৷

উপপতি সমে ক্রীড়া গৰিহিত কৰ্ম্ম৷

স্বামীৰ শুশ্ৰূষা কুলস্ত্ৰীৰ মহাধৰ্ম্ম৷৷

যদিবা আহ্মাক স্নেহে আইলা গোপীগণ৷

মোক আৱে দেখিলা সিজিল প্ৰয়োজন৷৷৮২৩৷৷

বিদূৰতে থাকি  কৰৈ শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন৷

বাঢ়ৈ মোত ভকতি নিৰ্ম্মল হোৱে মন৷৷

দেখন্তে শুনন্তে সদা হেলা হোৱে মতি৷

জানিয়া গৃহতে থাকি কৰিও ভকতি৷৷৮২৪৷৷

কৃষ্ণৰ বিপ্ৰিয় বাণী শুনি গোপীগণ৷

পাইলন্ত দুৰন্ত চিন্তা বিষণ্ণ১২২ বদন৷৷

ওলমাইল মুখ আতি পাইয়া দুঃখ বৰ৷

সঘনে নিশ্বাস কাঢ়ে শুখাইল অধৰ৷৷৮২৫৷৷

কুচৰ কুঙ্কুম মানে লোতকে তিতিল৷

থাকিল নিচুকি মুখে বচন হৰিল৷৷

চৰণে ভূমিক লেখে দেখে তমোময়৷

বোলা হৰি হৰি হৌক পাপৰ প্ৰলয়৷৷৮২৬৷৷

 

৷৷তৃতীয় কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

গোপাল কৃষ্ণ কৰহু ত্ৰাণ৷৷

তোহ্মাক নেদেখি নসহে প্ৰাণ৷৷৭০৷৷

পদ৷৷

শোকক তম্ভায়া গোপীসকলে৷

মলচিলা মুখ আখি আঞ্চলে৷৷

গদগদ মাত মুখে নোহ্লায়৷

বুলিবে লাগিলা কৃষ্ণক চাই৷৷৮২৭৷৷

ভকত বৎসল তোহ্মাক জানি৷

কেনে বোলা হেন ঘাতুক বাণী৷৷

সমস্ত বিষয় এড়িয়া স্বামি৷

ভজিলো তোহ্মাৰ চৰণে আমি৷৷৮২৮৷৷

ভজিয়ো আহ্মাক মিলোক ভাগ৷

নকৰা নাথ ভকতক ত্যাগ৷৷

কহিলা যিটো কুলস্ত্ৰীৰ কৰ্ম্ম৷

তোহ্মাতে থাকোক সিসৱ ধৰ্ম্ম৷৷৮২৯৷৷

জগতৰে বন্ধু আতমা তুমি৷

সমস্ত ধৰ্ম্মৰ আপুনি ভূমি৷৷

তুমি আত্মা হেন জানি সম্প্ৰতি৷

তোমাতেসে কৰে ভকতে ৰতি৷৷৮৩০৷৷

নলাগৈ পতি পুত্ৰ দুঃখহেতু৷

হুয়োক প্ৰসন্ন গৰুড়কেতু৷৷

কৰিছো আশা যিটো চিৰকাল৷

নকৰিও তাক ভঙ্গ গোপাল৷৷৮৩১৷৷

হৰিলা চিত্ত নথাকয় ঘৰে৷

হস্ত দুই গৃহকৃত্য নকৰে৷৷

তোহ্মাক এড়িয়া নচলৈ ভৰি৷

ব্ৰজক গৈয়া কি কৰিবো হৰি৷৷৮৩২৷৷

জ্বলৈ কামানল তোহ্মাৰ গীতে৷

নুমায়োক তাক অধৰামৃতে৷৷

নুহি বিৰহতে দহিয়া তনু৷

লভিবো তোমাৰ সমীপ পুনু৷৷৮৩৩৷৷

হুয়োক প্ৰসন্ন জগনিৱাস৷

সৱ তেজি কৈলো তোহ্মাতে আশ৷৷

নমাৰা পুৰিয়া ঈষত হাসি৷

পুৰুষভূষণ কৰিয়ো দাসী৷৷৮৩৪৷৷

অলকা আবৃত তোহ্মাৰ মুখ৷

অধৰ সুধাক দেখন্তে সুখ৷৷

ভ্ৰুৱযুগ তযু ঈষত হাসি৷

দেখি তাক প্ৰভু ভৈলোহো দাসী৷৷৮৩৫৷৷

তোহ্মাৰ শুনিয়া অমৃত গীত৷

নুহিবে মোহ কোন স্ত্ৰীৰ চিত্ত৷৷

আছোক আন বৃক্ষ পশু পক্ষী৷

প্ৰেমে পুলকিত তোহ্মাক দেখি৷৷৮৩৬৷৷

দেৱৰ ৰক্ষক যেন মুৰাৰি৷

ব্ৰজৰো তুমি দুঃখ ভয়হাৰী৷৷

জানিয়া জুৰায়ো আহ্মাৰ প্ৰাণ৷

শিৰত হস্তপদ্ম দিয়া দান৷৷৮৩৭৷৷

কামে বশ্য হুয়া গোপী যতেক৷

বুলিলা বিহ্বল বাক অনেক৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত জনে৷৷৮৩৮৷৷

 

 

 

 

 

 

 

 

৷৷চতুৰ্থ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

গোৱিন্দ দেৱ বিনে নাহি কেৱ৷

গোৱিন্দ দেৱ গোৱিন্দ দেৱ৷৷৭১৷৷

পদ৷৷

গোপীৰ শুনিয়া আকুল বাণী৷

ভৈলন্ত সদয় সাৰঙ্গপাণি৷৷

হাসিয়া বোলন্ত এৰিয়ো তাপ৷

গোপীক ক্রীড়িলা জগত বাপ৷৷৮৩৯৷৷

কৃষ্ণৰ সদয় দৃষ্টিক দেখি৷৷

প্ৰফুল্লমুখী ভৈলা সৱে সখী৷৷

দৰশাই লীলা ভাৱ ভ্ৰূভঙ্গে৷

কৃষ্ণক চৌভিতি বেঢ়িলা ৰঙ্গে৷৷৮৪০৷৷

গোপীৰ মধ্যে শোভে দামোদৰ৷

তাৰাৰ মধ্যে যেন শশধৰ৷৷

গলত অম্লান পঙ্কজমালা৷

বেঢ়িয়া গুণ গাৱৈ গোপবালা৷৷৮৪১৷৷

আপুনি গাৱন্ত গীত মোহন৷

ফুৰন্ত ৰঞ্জি দিব্য বৃন্দাবন৷৷

যমুনা বালি দেখি সুকোমল৷

পদ্মগন্ধি বাত আতি শীতল৷৷৮৪২৷৷

গোপীগণ লৈয়া নামিলা তাত৷

কৰিলা ক্রীড়া কৃষ্ণে অসংখ্যাত৷৷

বাহুমেলি কাকো আলিঙ্গি ধৰি৷

কাৰো স্তন নখে পৰশৈ হৰি৷৷৮৪৩৷৷

মুখ চায়া কাৰো তোলন্ত হাস৷

মাতন্ত কাকো কৰি পৰিহাস৷৷

লন্ত বস্ত্ৰ কাঢ়ি বঢ়ায়া ৰঙ্গ৷

বেকত কৰন্ত গুপুত অঙ্গ৷৷৮৪৪৷৷

ধৰিয়া কাৰো কণ্ঠে বাহু মেলি৷

কৰিলা অনেক অনঙ্গ কেলি৷৷

আনন্দে গোপীৰ বঢ়ায়া কাম৷

ৰমিলা গোপীনাথ আৱিশ্ৰাম৷৷৮৪৫৷৷

কৃষ্ণত হন্তে মহামান পায়া৷

বুলিলা গৰ্ব্বে সৱে গোপজায়া৷৷

আমাৰ সম সুভাগিনী নাই৷

ভৈলন্ত অধীন যাদৱৰায়৷৷৮৪৬৷৷

গোপীৰ মহা অহম্মম ভাৱ৷

দেখি নসহিলা কৃষ্ণৰ গাৱ৷৷

তাসম্বাৰ দৰ্প্প হৰিবে মনে৷

ভৈলা অন্তৰ্দ্ধান তৈতে তেখনে৷৷৮৪৭৷৷

কৃষ্ণক নপাই পাছে গোপীচয়৷

মিলিল সন্তাপ ভৈলন্ত ভয়৷৷

যেন যূথপক নেদেখি বনে৷

কান্দৈ আৰ্তৰাৱে হন্তিনীগণে৷৷৮৪৮৷৷

কৃষ্ণৰ সদয় কটাক্ষ হাসে৷

মোহন আলাপ গতি বিলাসে৷৷

হৰিল চিত্ত পাসৰিল মৰ্ম্ম৷

কৰিবে লাগিলা কৃষ্ণৰ কৰ্ম্ম৷৷৮৪৯৷৷

কৃষ্ণৰ ঠানে কৰৈ লীলাগতি৷

সদয় হাস্যে চাৱৈ কাকো প্ৰতি৷৷

মঞিসে কৃষ্ণ দেখ গোপীগণ৷

অন্যোঅন্যে গোপী বোলৈ বচন৷৷৮৫০৷৷

একত্ৰ হুয়া মহাপ্ৰেমভাৱে৷

গোৱিন্দ গুণ গাৱৈ আৰ্ত্তৰাৱে৷৷

বিচাৰি ফুৰৈ সিটো বৃন্দাবনে৷

কৃষ্ণ কৃষ্ণ বুলি উন্মত্ত মনে৷৷৮৫১৷৷

যিটো হৰি আছা জগত ব্যাপি৷

বৃক্ষত তাঙ্ক সোধে পাশ চাপি৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্তজনে৷৷৮৫২৷৷

৷৷পঞ্চম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

কৈত পাইবো প্ৰাণ গোপাল আমি৷

হৰাইল অৰুণলোচন স্বামী৷৷৭২৷৷

পদ৷৷

উচ বৃক্ষ দেখি সোধৈ সাদৰি৷

শুনিয়ো অশ্বত্থ বট পাকড়ি৷৷

যাহন্তে দেখিলা নন্দকুমাৰ৷

নেন্ত চুৰি কৰি চিত্ত আমাৰ৷৷৮৫৩৷৷

হে কুৰুবক অশোক চম্পা৷

কহিয়ো কথা কৰা অনুকম্পা৷৷

মানিনীৰ দৰ্প কৰিয়া চূড়৷

জানাহা কৃষ্ণ যান্ত কত দূৰ৷৷৮৫৪৷৷

ওবা তুলসী সমিধান দিয়া৷

তুমি গোৱিন্দৰ চৰণপ্ৰিয়া৷৷

যাহন্তে দেখিলা নন্দকুমাৰ৷

প্ৰাণতো অধিক প্ৰিয় আহ্মাৰ৷৷৮৫৫৷৷

হে জাই যূথী সখী মালতী৷

কৃষ্ণ পৰশে কি লভিলা গতি৷৷

সমস্তে গোপীৰ জীৱন ধন৷

দেখিলা যাহন্তে নন্দনন্দন৷৷৮৫৬৷৷

হে আম জাম বেল বকুল৷

নাহি উপকাৰী তোহ্মাৰ তুল৷৷

কৃষ্ণৰ বিৰহে দেখো আন্ধাৰ৷

কোৱা কৈক গৈল প্ৰাণ আহ্মাৰ৷৷৮৫৭৷৷

কিনো তপ ওবা কৰিলা ভূমি৷

কৃষ্ণৰ চৰণ পৰশি তুমি৷৷

মিলি আছৈ আতি আনন্দ ভাৱ৷

দেখো ৰোমাঞ্চিত তোহ্মাৰ গাৱ৷৷৮৫৮৷৷

পূৰ্ব্বতো বৰাহে আছৈ আলিঙ্গি৷

তুমি সৰ্ব্বকালে কৃষ্ণৰ সঙ্গী৷৷

দেখিছা কৃষ্ণক জানো নিশ্চয়৷

কহিয়ো আহ্মাত হুয়া সদয়৷৷৮৫৯৷৷

মৃগপত্নী সখী দেখিলা হৰি৷

তোহ্মাৰ নেত্ৰৰ আনন্দকাৰী৷৷

যান্ত প্ৰিয়া সমে গতি বিলাসে৷

হেৰ কুন্দ গন্ধ কুঙ্কুম বাসে৷৷৮৬০৷৷

কতো গোপী বোলৈ শুনিয়ো বাণী৷

লতাত কৃষ্ণৰ পুছা কাহিনী৷৷

কৃষ্ণৰ নখৰ পৰশ পাই৷

দেখো পুলকিত সমস্তে কায়৷৷৮৬১৷৷

বোলৈ বাক্য সৱে উন্মত্তভাৱে৷

কৃষ্ণক বনত বিচাৰি চাৱে৷৷

কৃষ্ণগুণ গান্তে প্ৰেম উপজৈ৷

কৃষ্ণতে মন সমুদায় মজৈ৷৷৮৬২৷৷

সমস্তে বিহ্বল হুয়া গোপিনী৷

কৰৈ কৃষ্ণলীলা কতো আপুনি৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে শঙ্কৰে ভণে৷

বোলা হৰি হৰি সমস্ত জনে৷৷৮৬৩৷৷

 

৷৷ষষ্ঠ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

বন্দো মন্দৰধাৰী৷

গতি মতি মোৰ তুমি মুৰাৰি৷৷৭৩৷৷

পদ৷৷

পূতনাৰ বেশে কতোজনী দেয় স্তন৷

কতো শিশুকৃষ্ণ হুয়া শোষয় জীৱন৷৷

কতোগোপী থাকৈ হেন শকট আকাৰে৷

কৃষ্ণ হুয়া ওভতাৱৈ চৰণ প্ৰহাৰে৷৷৮৬৪৷৷

কতো গোপী বসৈ শিশুকৃষ্ণৰূপ ধৰি৷

তৃণাৱৰ্ত্ত হুয়া কতো গোপী নেয় হৰি৷৷

কৃষ্ণ হুয়া কেহোজনী ফুৰৈ আণ্ঠুকাঢ়ি৷

কঙ্কালত ঘাঘৰ-ঘুঘুৰা কৰৈ শাৰী৷৷৮৬৫৷৷

কতো কতো হুই ৰাম কৃষ্ণ দুই ভাই৷

কতো বৎস হুই তাকে ফুৰন্ত চৰাই৷৷

কতো গোপী বক যেন চুম্পি থাকৈ ভিৰি৷

কৃষ্ণ হুয়া কতোজনী তাঙ্ক মাৰৈ ছিৰি৷৷৮৬৫৷৷

কতোজনী কৃষ্ণ হুয়া বাৱৈ বাংশী তুলি৷

বেঢ়িয়া প্ৰশংসে কতো ধন্য ধন্য বুলি৷৷

বাংশীৰ নিসানে গাই ডাকৈ নাম ধৰি৷

কতো গোপীগণ আসৈ হাম্বাৰাৱ কৰি৷৷৮৬৭৷৷

কতোজনী বাহু থৈয়া গোপিকাৰ গলে৷

কৃষ্ণময় হুয়া কতো আনন্দতে চলে৷৷

জান গোপীগণ মই কৃষ্ণ যদুপতি৷

দেখ দেখ ইটো মোৰ কেন লীলাগতি৷৷৮৬৮৷৷

নকৰিবা ভয় বুলি কতো গোপী মাতে৷

মই কৃষ্ণ আছো কি কৰিবে বৃষ্টি বাতে৷৷

গাঁৱৰ আঞ্চল তুলি থাকৈ এক কৰে৷

ধৰিলো মন্দৰ হেৰ চাপ নিৰন্তৰে৷৷৮৬৯৷৷

কেহো বোলে কালি দমো মই যদুনাথে৷

ভৰি দিয়া উঠে কতো গোপিকাৰ মাথে৷৷

সত্ত্বৰে অন্তৰ ঐৰ সৰ্প দুৰাচাৰ৷

দুষ্টক দণ্ডিবে লাগি মোৰ অৱতাৰ৷৷৮৭০৷৷

কেহোজনী বোলৈ আৱে দেখা গোপীচয়৷

বনজুই বেঢ়িলেক মিলিল সংশয়৷৷

চক্ষু মুদি থাকা সৱে সাধিবো কল্যাণ৷

মঞি কৃষ্ণে এতিক্ষণে নিবো নিজস্থান৷৷৮৭১৷৷

কেহো বোলৈ দেখ দেখ দধিৰ বিলাই৷

ভাণ্ড ভঙ্গা কৃষ্ণক ধৰিলো খেদি পাই৷

আউৰ যেন নখাস লৱণু চুৰি কৰি৷

উডুখলে বান্ধৈ কেহো গোপিকাক ধৰি৷৷৮৭২৷৷

এহিমতে কৃষ্ণচেষ্টা কৰৈ গোপীগণে৷

কৃষ্ণক খোজন্তে ফুৰৈ পশি বৃন্দাবনে৷৷

দেখিল কৃষ্ণৰ খোজচয় পৃথিৱীত৷

ধ্বজ বজ্ৰ পঙ্কজ অঙ্কুশে অলঙ্কৃত৷৷৮৭৩৷৷

পাছে সৱে গোপিকা পঞ্জাল নেয় গুড়ি৷

দেখৈ কৃষ্ণখোজে স্ত্ৰীৰ খোজ আছে পৰি৷৷১২৫

দেখি দুঃখে অধিক আকুল ভৈল মন৷

বোলা হৰি হৰি আছে যাৱত চেতন৷৷৮৭৪৷৷

 

৷৷সপ্তম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

আৰ নেদেখিবো ৰে জীৱেৰ জীৱন বনমালী৷

কোথা গৈল গোপাল হৃদয়ে অগ্নি জালি৷৷৭৪৷৷

পদ৷৷

দেখ সখী খোজে কোন জনী যায় সঙ্গে৷

কৃষ্ণৰ কান্ধত হাত দিয়া লীলা ৰঙ্গে৷৷

নিশ্চয়ে জানিলো আৰাধিলে দেৱ হৰি৷

তাইক লগে নেন্ত আমি সমস্তকে এড়ি৷৷৮৭৫৷৷

দেখা সখীসৱ ধন্য কৃষ্ণপদধূলি৷

ব্ৰহ্মা হৰে শিৰে ধৰৈ শুদ্ধ হঞো বুলি৷৷

আসা আমি কৰো এহি ধূলা অভিষেক৷

দেখিবো পৱিত্ৰ হুয়া কৃষ্ণক প্ৰত্যেক৷৷৮৭৬৷৷

আউৰ জনী বোলৈ কিবা কহ গোপীগণ৷

তাইৰ খোজ দেখিয়া আকুল কৰৈ মন৷৷

কৃষ্ণৰ অধৰামৃত সৰ্ব্বস্ব সৱাৰে৷

চুৰি কৰি নিয়া তাই ভুঞ্জে একেশ্বৰে৷৷৮৭৭৷৷

আৱে ঐত তাইৰ খোজ নাকলিয়া ভালে৷

তৃণে বিন্ধিলেক সুকোমল ভৰিতলে৷৷

প্ৰাণতো অধিক প্ৰিয়া দুঃখ পাৱৈ বুলি৷

কোলাত লইয়া যান্ত আলগাই তুলি৷৷৮৭৮৷৷

গোপীক বহন্ত কিনো কামাতুৰ হৰি৷

দেখা দেখা ঐত পোত গৈয়া আছে ভৰি৷৷

ঐত নমাই থৈলন্ত প্ৰিয়াক মহাশয়৷

দেখা তাইৰ অৰ্থে আনিলন্ত পুষ্পচয়৷৷৮৭৯৷৷

পাড়িল গেন্ধৱা চড়াই১২৭ ফুল ভৰি ফান্দি৷

অৰ্দ্ধেক ভৰিৰ খোজ হেৰা আছে বান্ধি৷৷

হেৰা দেখা তাইক ঐত উৰুত বৈসাই৷

বান্ধিলন্ত খোপা কামাতুৰ যদুৰায়৷৷৮৮০৷৷

আঁৰিল খোপাত তাইৰ ফুল চতুৰ্ভিতি৷

দেখা আছিলন্ত বসি গোপিকা সহিতি৷৷

শুক নিগদতি ৰাজা শুনিও শ্ৰৱণে৷

পূৰ্ণকাম হৰি ক্রীড়িলন্ত যি কাৰণে৷৷৮৮১৷৷

দেখাইলন্ত দুঃখ কামাতুৰ পুৰুষৰ৷

স্ত্ৰীৰো দুৰ্জ্জন ভাৱ শুনা আতপৰ৷৷

চলি যায় যিটো গোপী কৃষ্ণৰ লগত৷

মহাগৰ্ব্বভাৱ তাইৰ বাঢ়িল মনত৷৷৮৮২৷৷

কৃষ্ণক আশায়ে আইলা যত গোপীজাক৷

সৱাকো এড়িয়া কৃষ্ণে ভজিলা আহ্মাক৷৷

সমস্তে নাৰীত শ্ৰেষ্ঠ আপুনাক মানি৷

মহাদৰ্পে কৃষ্ণক বুলিলা হেন বাণী৷৷৮৮৩৷৷

চলিতে নপাৰো আউৰ মই এক ভৰি৷

যৈকে মন নিয়া আৱে যেন লাগে কৰি৷৷

শুনি হেন হৰিয়ো বুলিলা তাইক হাসি৷

যাইবে যেৱে নপাৰা কান্ধত উঠা আসি৷৷৮৮৪৷৷

শুনি উঠিবাক তাই গৈল কাছিপাৰি৷

দেখি অন্তৰ্দ্ধান ভৈলা তথাতে মুৰাৰি৷৷

কান্দৈ আৰ্ত্তৰাৱে গোপী কৃষ্ণক নেদেখি৷

হা নাথ কৈক গৈলা হামাক উপেক্ষি৷৷৮৮৫৷৷

তোমাৰেসে দাসী মই জানা নাৰায়ণ৷

অনাথৰ নাথ মোক দিয়া দৰিশন৷৷

গোপীগণে গোৱিন্দৰ খোজ নেয় গুড়ি৷

সমীপতে দেখৈ স্ত্ৰী কান্দৈ দুঃখে পড়ি৷৷৮৮৬৷৷

সমস্তে সখীতে তাই কহিল বৃত্তান্ত৷

যেন মতে তাইক এড়িলন্ত কৃষ্ণকান্ত৷৷

শুনিয়া বিস্ময় আতি ভৈলা যত সখী৷

নিৱৰ্ত্তিলা সৱে ঘোৰ অন্ধকাৰ দেখি৷৷৮৮৭৷৷

কৃষ্ণতে অৰ্পিল মন কৃষ্ণৰে আলাপ৷

কৃষ্ণগুণ গায়া কৰৈ কৃষ্ণৰে বিলাপ৷৷

পতি পুত্ৰ গৃহ শৰীৰকো নুসুমৰৈ৷

কৃষ্ণময় হুয়া কৃষ্ণচেষ্টা মাত্ৰ কৰৈ৷৷৮৮৮৷৷

কৃষ্ণপদ পঙ্কজে নিবিড় কৰি চিত্ত৷

দুনাই যমুনাৰ সৱে নামিলা বালিত৷৷

কৃষ্ণক প্ৰাৰ্থয় গোপী এক ঠাই হুই৷

বোলা হৰি লাগোক পাপৰ মুণ্ডে জুই৷৷৮৮৯৷৷

 

৷৷অষ্টম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷ মোহন দেহু দৰিশন গোপাল প্ৰাণ

পেখো মুখ কমল৷

সংসাৰ তাৰণ তোহ্মাৰ চৰণ

নভজি জনম বিফল৷৷৭৫৷৷

পদ৷৷ কৃষ্ণত নৈৰাশ হুয়া গোপীচয়

বালিত নামি দুনাই৷

কৃষ্ণ দৰশন মনে গীত গাৱৈ

কৃষ্ণৰ গুণ বৰ্ণাই৷৷

তোহ্মাৰ জনম নিমিত্তে অধিক

গোকুল বাঢ়ৈ সম্পূৰ্ণে৷

লক্ষ্মীয়ো সাক্ষাতে ব্ৰজত বঞ্চন্ত

সুখে আছৈ সৰ্ব্বজনে৷৷৮৯০৷৷

তোহ্মাতেসে প্ৰাণ সুম্পি গোপীচয়

চাই ফুৰো দশোদিশ৷

গুচোক নিকাৰ প্ৰাণৰ বল্লভ

দেখা দিয়া জগদীশ৷৷

শৰত কালৰ বিকাশ পদ্মৰ

উদৰৰ শ্ৰীক নিন্দে৷

হেনয় নেত্ৰৰ কটাক্ষে আহ্মাক

মাৰিছা তুমি গোৱিন্দে৷৷৮৯১৷৷

নিকিনিলা দাসী ভজিলোহো আসি

গীততে হুয়া দগধ৷

কটাক্ষে মাৰিলে বধ কি নলাগে

অস্ত্ৰে কাটিলেসে বধ৷৷

বিষময় জল অঘ পূতনাত

ৰাখিলা বৃষ্টিতো হন্তে৷

চক্রবাত বন- বহ্নি আনো ভয়ে

তাৰিলা তুমি অনন্তে৷৷৮৯২৷৷

আৱে কেনে মন- মথৰ হাতত

আহ্মাক মৰাৱা স্বামি৷

তোহ্মাৰ চৰণ যেৱে দেখা পাওঁ

পুনৰপি জীওঁ আমি৷৷

নুহিকা যশোদা নন্দন গোৱিন্দ

নিশ্চয়ে বুলিলো বাক৷

তুমি সমস্তৰে বুদ্ধি সাক্ষী সখি

প্ৰাৰ্থিলা ব্ৰহ্মা তোহ্মাক৷৷৮৯৩৷৷

জগত ৰাখিবে লাগি যদুকুলে

আপুনি ভৈলা উদিত৷

শুনা মহাভাগ ভকতক ত্যাগ

কৰিবে নুহি উচিত৷৷

বিনাশৈ সংসাৰ ভয় ভকতৰ

পূৰৈ মনোৰথ যত৷

হেন হস্তপদ্ম আনি প্ৰাণনাথ

দিয়োক আসি শিৰত৷৷৮৯৪৷৷

হে ব্ৰজধন দুখহাৰী হৰি

আমি কিঙ্কৰীক ভজ৷

মোহন হসিত কটাক্ষে সহিত

দেখায়ো মুখ পঙ্কজ৷৷

সমস্ত প্ৰাণীৰ পাপ হৰে যিটো

আছিলা কালিৰ ফণে৷

কামক মৰ্দ্দিয়া হেন পাদপদ্ম

অৰ্পিয়ো আমাৰ তনে৷৷৮৯৫৷৷

পঙ্কজলোচন নেদেখি তোহ্মাৰ

মৰো হেৰা সৱে দাসী৷

মধুৰ বচনে অধৰ অমৃতে

আহ্মাক জীয়ায়ো আসি৷৷

তযু কথামৃতে দগ্ধকো জীয়াৱৈ

শ্ৰৱণে দেয় মুকুতি৷

সকাম কৰ্ম্মীক আত তুছ কৰৈ

জ্ঞানী কৰৈ তাকে তুতি৷৷৮৯৬৷৷

যিটোজনে সদা হেন কথা কৱৈ

সি সি দান দেয় জীৱ৷

ভৈলোহো হেনয় সুহৃদে বঞ্চিত

দেখা দিয়া সদাশিৱ৷৷

শুনিয়ো কপটী সংঙ্কেত আলাপ

নুগুচৈ আৰ হিয়াৰ৷

তোমাৰ সদয় হাস্য দৰশনে

মুহিল মন আহ্মাৰ৷৷৮৯৭৷৷

তোহ্মাকেসে লাগি সৱ গোপীচয়

স্নেহে বিয়াকুল মতি৷

তুমি পুনু প্ৰভু কপট আচৰা

আহ্মাত কোন যুগুতি৷৷

ব্ৰজ হন্তে ধেনু চাৰিবাক যাহা

আহ্মাৰ মনে আসুখ৷

জোনো পাদপদ্মে তৃণ শিলা লাগি

প্ৰাণনাথে পান্ত দুঃখ৷৷৮৯৮৷৷

তোহ্মাৰ চিন্তায়ে দিন বহি যায়

গধুলি গোপাল আসি৷

অলকা আবৃত গো-ৰজে ৰঞ্জিত

দেখাৱা মুখ প্ৰকাশি৷৷

পুনু পুনু দেখাই বদন পঙ্কজ

মনত অৰ্পা মদন৷

তোহ্মাৰ সঙ্গতি নপাই দুঃখে ৰাতি

জাগিয়া চিন্তো চৰণ৷৷৮৯৯৷৷

আহ্মাৰ হৃদয় জানি কৃপাময়

এড়িয়ো কপট মতি৷

দিয়া দৰিশন আহ্মাৰ জীৱন

ৰাখিয়োক যদুপতি৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে ভণিলা শঙ্কৰে

হৰিপাৱে কৰা ৰতি৷

শুনা সৰ্ব্বজন এড়া আন মন

ঘুষিয়ো হৰি সম্প্ৰতি৷৷৯০০৷৷

 

৷৷নৱম কীৰ্ত্তন৷৷

 

ঘোষা৷৷

পদ্মপাণি হামি কাহা যাওঁ কৃষ্ণ কৈত পাওঁ৷

গোৱিন্দ বিনে বৃথা জনম গোৱাওঁ৷৷৭৬৷৷

পদ৷৷

ভকত কামদ পাদপদ্ম মনোৰম৷

সেৱা সময়ত যিটো আতি সুখতম৷৷

হৰয় বিপদ যাক কৰিলে স্মৰণ৷

আহ্মাৰ তনত হেন অৰ্পিয়ো চৰণ৷৷৯০১৷৷

বিনাশে সমস্তে শোক সুৰতি বঢ়াৱে৷

সাৰ্ব্বভৌম ৰাজাৰ সুখকো পাসৰাৱে৷৷

সুললিত বাংশী আতি চুম্বি আছৈ যাক৷

হেনয় অধৰামৃত দিয়োক আহ্মাক৷৷৯০২৷৷

তোহ্মাৰ সংযোগে মনে মিলৈ মহাসুখ৷

ক্ষণেকে নেদেখি পাঞো আতি চিন্তা দুঃখ৷৷

এতেকে সৱাকে তেজি ভজিলো তোহ্মাক৷

এড়িলা কোননো সতে তুমি আমাসাক৷৷৯০৩৷৷

যেৱে দিৱসত তুমি ফুৰা বৃন্দাৱনে৷

তোহ্মাক নেদেখি যুগ যাই অৰ্দ্ধক্ষণে৷৷

সন্ধ্যাত তোহ্মাৰ মুখ দেখি এড়াঞো ক্লেশ৷

কিনো মন্দ ব্ৰহ্মা তাতো স্ৰজিলা নিমেষ৷৷৮০৪৷৷

তযু গীতে আতি মন মুহিল আহ্মাৰ৷

পতি পুত্ৰ ভ্ৰাতৃকো কৰিলো পৰিহাৰ৷৷

আমাৰ সাধিবা গতি মনে হেন মানি৷

তোহ্মাৰ সমীপ পাইলো প্ৰভু চক্রপাণি৷৷৯০৫৷৷

তুমি বিনা আছে আৰ ধূৰ্ত্ত কোনজন৷

মাতি আনি নিশাত এড়িলা নাৰীগণ৷৷

কাহাক দুষিবো ইসি অভাগ্য কপাল৷

আমাৰ হৃদয় ৰোগ গুচায়ো গোপাল৷৷৯০৬৷৷

তোহ্মাৰ সুমৰি সিটো ৰহস্য আলাপ৷

কৰে কামানলে আতি হৃদয়ত তাপ৷৷

লক্ষ্মীৰ নিৱাস সিটো দেখি উৰঃস্থল৷

দুনাই দুনাই হোৱে মন আমাৰ বিহ্বল৷৷৯০৭৷৷

ব্ৰজৰ জনৰ দুঃখ হৰিবাক প্ৰতি৷

ভৈলা অৱতাৰ হৰি তোহ্মাৰ সম্প্ৰতি৷৷

হেনজানি ক্ষণেকো নেড়িবা যদুৰায়৷

তোমাক নেদেখি হেৰা প্ৰভু প্ৰাণ যায়৷৷৯০৮৷৷

হে প্ৰভু তযু পাদপদ্ম সুকুমাৰ৷

লাসে লাসে ধৰো যাক তনত আহ্মাৰ৷৷

সিটো পাৱে বিজুবনে ফুৰা কেন কৰি৷

শিলা খোলা লাগি জোনো পীড়া কৰে ভৰি৷৷৯০৯৷৷

ইহাকেসে সুমৰন্তে প্ৰভু প্ৰাণ যায়৷

তুমিসি আমাৰ জীৱ প্ৰাণ সমুদায়৷৷

এতেক বোলন্তে উপজিল প্ৰেমভাৱ৷

কান্দে কৃষ্ণ বুলিয়া পাৰয় দীৰ্ঘৰাৱ৷৷৯১০৷৷

গাৱৈ গীত কতো নয়নৰ বহে নীৰ৷

হা কৃষ্ণ কৃষ্ণ ৰড়ি চিত্ত নোহে থিৰ৷৷

কৃষ্ণক নেদেখি গোপী সমস্তে বিহ্বল৷

বোলা হৰি হৰি পাপ যাওক ৰসাতল৷৷৯১১৷৷

 

৷৷দশম কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

হেৰ’ পাইলো পাইলো ৰে প্ৰাণধন মুকুন্দ

মুৰাৰি৷

দিয়া দেখা দামোদৰ জীৱন হামাৰি৷৷৭৭৷৷

পদ৷৷

গোপিকাৰ দেখি প্ৰেমভাৱ বিপৰীত৷

ভৈলন্ত গোপাল আতি আকুলিত চিত্ত৷৷

আনন্দ বঢ়ায়া গোপীগণৰ মধ্যত৷

পৰম মধুৰ মূৰ্ত্তি ভৈলন্ত বেকত৷৷৯১২৷৷

হাসো হাসো কৰৈ আতি বদন কমল৷

শ্যামতনু পীত বস্ত্ৰে দেখিতে উজ্জল৷৷

চিকিমিকি কৰৈ অলঙ্কাৰৰ দীপিতি৷

গলত পদ্মৰ মালা দেখন্তে তৃপিতি৷৷৯১৩৷৷

দেখি ৰূপ মদনৰো মোহন সাক্ষাত৷

উঠিল আনন্দে সৱে গোপী অসংখ্যাত৷৷

গুচিল বিৰহ দুঃখ দ্ৰৱ ভৈল চিত্ত৷

প্ৰাণকো দেখিয়া যেন তনু উল্লসিত৷৷৯১৪৷৷

কতো গোপীগণ গৈয়া কৃতাঞ্জলি কৰি৷

থাকিল কৃষ্ণৰ হস্তপঙ্কজত ধৰি৷৷

কতো আথেবেথে গৈয়া ধৰৈ বাহু কান্ধে৷

কতো গোপী গৈয়া মোহ হুয়া গলে বান্ধে৷৷৯১৫৷৷

আগ হুয়া কেহো চোবা লৱৈ হাত পাতি৷

চক্ষু পকাই চাৱৈ কতো কৰি মুখ কাতি৷৷

মদনে মৰ্দ্দয় কতো গোপিকাৰ মন৷

স্তনত অৰ্পয় নিয়া কৃষ্ণৰ চৰণ৷৷৯১৬৷৷

এক দৃষ্টি কৰি কতো কতো গোপীগণে৷

মুখ পঙ্কজক পিৱৈ তৱধ নয়নে৷৷

নাহিকে তৃপিতি যদি পিয়ন্ত সততে৷

কৃষ্ণৰ চৰণ যেন চিন্তন্ত ভকতে৷৷৯১৭৷৷

নেত্ৰে চাই কেহোজনী নেয় হৃদয়ক৷

কৃষ্ণক আলিঙ্গি ভৈল সৰ্ব্বাঙ্গে পুলক৷৷

বহৱৈ আনন্দে নয়নৰ নীৰ ঝৰি৷

মহাযোগী জনে যেন থাকৈ ধ্যান কৰি৷৷৯১৮৷৷

এহি মতে কৃষ্ণক চাহন্তে গোপীগণ৷

মিলি গৈল উৎসৱ শীতল তনু মন৷৷

এড়াইল বিৰহ তাপ আনন্দে ভৰিল৷

ভকতক পায় যেন সংসাৰী তৰিল৷৷৯১৯৷৷

শোক এড়ি গোপীগণে বেঢ়িলে চৌভিতি৷

মধ্যত কৰন্ত কৃষ্ণে অধিকে দীপিতি৷৷

পাছে সৱে গোপিকাক লৈয়া বনমালী৷

আনন্দে নামিলা গৈয়া যমুনাৰ বালি৷৷৯২০৷৷

পুষ্পিত মন্দাৰ কুন্দ গন্ধে হুয়া ভোল৷

মধুমত্ত অনেক ভ্ৰমৰে কৰৈ ৰোল৷৷

শৰত চন্দ্ৰৰ কান্তি আতি সুকোমল৷

দেখি মহা সন্তোষিত গোপিকাসকল৷৷৯২১৷৷

তথাতে বসিয়া মাধৱক মধ্য কৰি৷

ভৈল পূৰ্ণকাম সৱে সন্তাপ নিস্তৰি৷৷

প্ৰাণবন্ধু মাধৱক কৰিয়া সন্মান৷

আঞ্চল পাতিয়া দিলা বসিবাৰ স্থান৷৷৯২২৷৷

বসিলন্ত তাতে অন্তৰ্য্যামী দেৱ হৰি৷

ত্ৰিভুৱন মোহন মধুৰ ৰূপ ধৰি৷৷

কৰিলা শুশ্ৰূষা গোপীগণে মান্য কৰি৷

কতো লৈয়া কোলাত কৃষ্ণৰ জান্তৈ ভৰি৷৷৯২৩৷৷

কান্ধত বাহুক থৈয়া কতোজনী ঘসে৷

কতো লীলা কটাক্ষে চাহৱে প্ৰেমৰসে৷৷

কতোহো প্ৰণয় কোপে দেয় সমিধান৷

বোলা হৰি হৰি হৌক পাপৰ নিৰ্য্যাণ৷৷৯২৪৷৷

 

৷৷একাদশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

শাৰঙ্গপাণি প্ৰভু ভগৱন্ত৷

নজানো তোহ্মাৰ মায়াৰ অন্ত৷৷৭৮৷৷

পদ৷৷

পাছে গোপীগণে আতি সাদৰি৷

কৃষ্ণৰ ৰঙ্গে জান্তৈ হাত ভৰি৷৷

ছলে পৰিহাস কৰিয়া তথা৷

প্ৰণয় কোপে সোধৈ সৱে কথা৷৷৯২৫৷৷

কতো মনুষ্যে ভজৈ ভজন্তাক৷

নভজৈ যিবা কেহো ভজৈ তাক৷৷

ভজন্তা নভজন্তা দুইকো আসি৷

নভজয় কোনে কৈয়ো প্ৰকাশি৷৷৯২৬৷৷

গোপীৰ শুনি গূঢ় অভিপ্ৰায়৷

দিলন্ত উত্তৰ যাদৱৰায়৷৷

শুনা সখীসৱ আহ্মাৰ বাক৷

যিজনে মাত্ৰ ভজৈ ভজন্তাক৷৷৯২৭৷৷

সুহৃদ নুহি নাহি তাৰ ধৰ্ম্ম৷

আপুন অৰ্থে মাত্ৰ কৰৈ কৰ্ম্ম৷৷

যিজনে ভজৈ নচাই উপকাৰ৷

সুহৃদ সেহি ধৰ্ম্ম সিজৈ তাৰ৷৷৯২৮৷৷

ভজৈ নভজৈ দুইটো নেদৈ মন৷

আছৈ চাৰি বিধ শুনা লক্ষণ৷৷

যিটো ব্ৰহ্মজ্ঞানী দেখৈ সৱে মিছা৷

যিজন পূৰ্ণ ভোগে নাহি ইছা৷৷৯২৯৷৷

গুৰুদ্ৰোহী যিটো একো নমানৈ৷

যিটো মহামূৰ্খ কিছু নজানৈ৷৷

নভজৈ দুইকো এহি চাৰিজন৷

কহিলো নিষ্ঠে মই গোপীগণ৷৷৯৩০৷৷

কৃষ্ণৰ বাক্য শুনি সৱে সখী৷

কৰৈ হাস্য অন্যোঅন্যে নিৰেখি৷৷

বোলন্ত দুনাই কৃষ্ণে বুজি কাজ৷

সখীসৱ আমি চাৰিতো বাজ৷৷৯৩১৷৷

ভকতেসে মোৰ সুহৃদ প্ৰাণ৷

যিহেতু নভজো শুনা নিদান৷৷

সদায় চিন্তোক মোক নপাই৷

বিহ্বল যেন ধন হৰুৱাই৷৷৯৩২৷৷

তোমৰা সৱে মোৰ অৰ্থে আতি৷

এড়িলা বেদ ধৰ্ম্ম যত জ্ঞাতি৷৷

বাঢ়োক তোহ্মাৰ প্ৰেম ভকতি৷

ভৈলো অন্দৰ্দ্ধান এহি যুগুতি৷৷৯৩৩৷৷

নকৰা অসূয়া স্বৰূপ জানি৷

আছোক ইটো শুনা সত্যবাণী৷৷

দুস্ত্যজ গৃহৰো এড়িয়া পাশ৷

ভজিলা মোক কৰি অভিলাষ৷৷৯৩৪৷৷

ভৈলোহো বশ্য মই তোমাসাৰ৷

চিৰকালে শুজা নযায় ধাৰ৷৷

যেৱে সৱে এড়া আপুন দায়৷

তেৱেসে মোৰ ঋণ শুজা যায়৷৷৯৩৫৷৷

অমৃত বৰিষে কৃষ্ণৰ বাক৷

জুৰাইল শুনি সৱে গোপীজাক৷৷

এৰাইল সমস্তে বিৰহ তাপ৷

বোলা হৰি হৰি হৰোক পাপ৷৷৯৩৬৷৷

 

৷৷দ্বাদশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ৰাম কৰে ৰাসকেলি গোপাল গোপীসঙ্গে৷

হৰি বোল হৰি বোল নিৰন্তৰে ৰঙ্গে৷৷৭৯৷৷

পদ৷৷

শুক নিগদতি পাছে গোৱিন্দ তহিতে৷

আৰম্ভিলা ৰাসক্রীড়া গোপিকা সহিতে৷৷

দুহোঁ গোপী মাজে এক ভৈলন্ত মাধৱ৷

প্ৰৱৰ্ত্তিলা তথা ৰাসক্রীড়া মহোৎসৱ৷৷৯৩৭৷৷

ভৈলন্ত মণ্ডলাকাৰ হাতে গলে ধৰি৷

সৱে বোলে মোকেসে আলিঙ্গি আছে হৰি৷৷

আসিলা সভাৰ্য্যে যত দেৱগণ মানে৷

জুৰিয়া আকাশ আতি অসংখ্য বিমানে৷৷৯৩৮৷৷

মাধৱৰ ৰাসক্রীড়া চাৱৈ এক দৃষ্টি৷

বাৱৈ দেৱে দুন্দুভি কৰিয়া পুষ্পবৃষ্টি৷৷

প্ৰধান গন্ধৰ্ব্ব অপেস্বৰায়ে সহিত৷

মহাৰঙ্গে গাৱৈ গোৱিন্দৰ গুণ গীত৷৷৯৩৯৷৷

কৃষ্ণ সমে নাচৈ সৱে সন্তোষে গোপিনী৷

বলয়া নূপুৰ বাঝৈ ঝণকে কিঙ্কিণী৷৷

প্ৰকাশ কৰয় কৃষ্ণ গোপীৰ মধ্যত৷

সুৱৰ্ণ মণিৰ মাজে যেন মৰকত৷৷৯৪০৷৷

কৃষ্ণ সমে ৰঙ্গে আতি নাচৈ গোপীজাক৷

নানা ভঙ্গি চৰণ চলায়া ফুৰৈ পাক৷৷

হস্তকো নচাৱৈ তুলি কৰি লয়লাস৷

ভ্ৰূৱযুগ ক্ষেপিয়া কটাক্ষে কৰৈ হাস৷৷৯৪১৷৷

ঝলমল কুণ্ডল গলত আসি পৰৈ৷

হালৈ কৃশ কঙ্কাল তনৰো বস্ত্ৰ লৰৈ৷৷

শিথিল মেখলা খোপা মুখে ঘৰ্ম্মজল৷

গাৱৈ কৃষ্ণগুণ গীত গোপিকাসকল৷৷৯৪২৷৷

কৃষ্ণৰ অসংখ্য মূৰ্ত্তি জলৈ মেঘনয়৷

প্ৰকাশে বিজুলী যেন তাত গোপীচয়৷৷

ঘৰ্ম্মজলে কণিকা গৰ্জ্জনে ভৈল গীত৷

আকাশৰ পৰা দেৱে দেখৈ বিপৰীত৷৷৯৪৩৷৷

কৃষ্ণ আলিঙ্গন পাই অশেষ হৰিষ৷

কৃষ্ণগুণ গীতে পূৰিলেক দশোদিশ৷৷

এহিমতে নৃত্যগীতে কৃষ্ণক তুষিলা৷

সাধু সাধু বুলিয়া মাধৱে প্ৰশংসিলা৷৷৯৪৪৷৷

তাসম্বাক বহুমান দিলন্ত মাধৱ৷

আনন্দে আকুল মিলৈ মহা মহোৎসৱ৷৷

গোপীৰ বৃত্তান্ত কথা শুনা আতপৰে৷

বোলা হৰি হৰি সামাজিকে নিৰন্তৰে৷৷৯৪৫৷৷

 

৷৷ত্ৰয়োদশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

পদ্মপাণি গোপীৰঞ্জন দুঃখ ভঞ্জন দেৱ৷

তোহ্মাৰ চৰণ বিনে গতি নাহি কেৱ৷৷৮০৷৷

পদ৷৷

কতো গোপী ভৈল আতি ভাগৰে আকুল৷

সোলকয় বলয়া খোপাৰ খসৈ ফুল৷৷

কৃষ্ণতে আউজি জিৰাৱয় কৰি কেলি৷

আতি প্ৰীতি কন্ধত ধৰিয়া বাহু মেলি৷৷৯৪৬৷৷

উৎপল সুগন্ধি কৃষ্ণবাহু স্কন্ধে লই৷

ঘনে ঘনে আনি গোপৰমণী সুঙ্গয়৷৷

ৰোমাঞ্চিত তনু আনন্দিত আতি মন৷

ভোল হুয়া দেয় কৃষ্ণ বাহুত চুম্বন৷৷৯৪৭৷৷

নাচন্তে চলন্তে লড়ৈ মকৰ কুণ্ডল৷

তাৰে ৰশ্মি শোভিত কৃষ্ণৰ গণ্ডস্থল৷৷

তাতে লগাই কতো গোপী পাতৈ মুখ আনি৷

নৃত্যৰ ভঙ্গীত চোবা দেন্ত চক্রপাণি৷৷৯৪৮৷৷

নাচন্তে শব্দ কৰে নূপুৰ মেখলা৷

মহাশ্ৰান্ত হুয়া কতো কতো গোপবালা৷৷

কৃষ্ণ হস্তপঙ্কজ পৰম সুখকৰ৷

তাক ধৰি থৱে নিয়া স্তনৰ ওপৰ৷৷৯৪৯৷৷

লক্ষ্মীৰ ৰমণ যিটো ঈশ্বৰ মুৰাৰি৷

তাহাঙ্ক বল্লভ পাইলে যত গোপনাৰী৷

কৃষ্ণে ধৰি আছে কণ্ঠে দুয়ো বাহু মেলি৷

পৰম উৎসৱে আতি কৰে ৰাসকেলি৷৷৯৫০৷৷

অলকা পঙ্কতি চাৰু কৰ্ণ উতপলে৷

শোভৈ সৱে বদন পঙ্কজ ঘৰ্ম্ম জলে৷৷

কৃষ্ণে সমে নাচৈ আতি উৎসৱে গোপিনী৷

বাজয় বলয়া বাদ্য নূপুৰ কিঙ্কিণী৷৷৯৫১৷৷

গোপীৰ নৃত্যত ভৈল ভৰি কৰতাল৷

বেঢ়িয়া গুঞ্জৰৈ যেন ভ্ৰমৰে গীতাল৷৷

শিৰকো কম্পাৱৈ খসে খোপাও আউল৷

তুষ্ট হুয়া কেশে বৰিষয় যেন ফুল৷৷৯৫২৷৷

এহিমতে গোৱিন্দে নৃত্যৰ দেন্ত ভঙ্গি৷

কতো গোপিকাক গৈয়া ধৰন্ত আলিঙ্গি৷৷

কতো গোপিকাৰ কৰে পৰশন্ত স্তন৷

কটাক্ষে নিৰীক্ষি কাকো কৰন্ত চুম্বন৷৷৯৫৩৷৷

আপোন লাৱণ্য কলা কৌশল সুগন্ধি৷

সমস্তে গোপীত অৰ্পি ক্রীড়িলা প্ৰৱন্ধি৷

নপাৰিলে গোপীগণে মোহিবে কৃষ্ণক৷

ছায়ায়ে সহিতে যেন ওমলে বালক৷৷৯৫৪৷৷

কৃষ্ণৰ ক্রীড়াত বিমোহিত গোপবালা৷

খসে অলঙ্কাৰ কাৰো ছিণ্ডি পৰৈ মালা৷৷

সোলকয় খোপা নবান্ধয় তাকো তুলি৷

নসম্বৰে বস্ত্ৰ কতো কুচৰো কাঞ্চলি৷৷৯৫৫৷৷

দেৱনাৰীগণে দেখি কেশৱৰ কেলি৷

মোহ হুৱা পৰে বিমানতে ঢলি ঢলি৷৷

ক্রীড়া দেখি চন্দ্ৰো কামে বিমোহিত আতি৷

তম্ভাইলন্ত ৰথ নুপুহায় সিটো ৰাতি৷৷৯৫৬৷৷

যত গোপী তত কৃষ্ণ হুয়া কৰৈ ক্রীড়া৷

সমস্তে গুচাইলা গোপিকাৰ কাম পীড়া৷৷

পূৰ্ণকাম হৰি ভৈলা ভকতৰ বশ্য৷

হৰি হৰি বুলি তৰা কহিলো ৰহস্য৷৷৯৫৭৷৷

 

৷৷চতুৰ্দ্দশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

যাদৱ জগজীৱন ৰাম৷

আপুনি গোপীৰ পূৰিলা কাম৷৷৮১৷৷

পদ৷৷

ৰতিশ্ৰান্ত ভৈল যত গোপিনী৷

দেখি হস্তপদ্মে হৰি আপুনি৷৷

কৃপায়ে সৱাৰো মাৰ্জিলা মুখ৷

মিলিল মনে মহোৎসৱ সুখ৷৷৯৫৮৷৷

কৃষ্ণকো বেড়ি আসৈ সৱে সখী৷

অমৃত সমান হাস্যে নিৰেখি৷৷

কৰি পূজা ৰঙ্গে ৰঞ্জিয়া চিত্ত৷

গাইলন্ত গোৱিন্দৰ গুণ গীত৷৷৯৫৯৷৷

তাসম্বাৰ শ্ৰম গুচাইবে প্ৰতি৷

সঙ্গে লৈয়া সৱ ব্ৰজযুৱতী৷৷

যমুনা জলত নামিলা হৰি৷

চৌভিতি ভ্ৰমৰে সেৱৈ গুঞ্জৰি৷৷৯৬০৷৷

শ্ৰান্ত হুয়া যেন মাতঙ্গ ৰাজে৷

হস্তিনী সমে ক্রীড়ে জলমাজে৷৷

গোপালো লোক মৰ্য্যাদাক এড়ি৷

কৰন্ত গোপী সমে জলখেড়ি৷৷৯৬১৷৷

কৃষ্ণক আৱৰি গোপীসকল৷

হাসিয়া সিঞ্চৈ যমুনাৰ জল৷৷

বদনপদ্ম চায়া প্ৰেমদৃষ্টি৷

কৰিলা দেৱে দেখি পুষ্প বৃষ্টি৷৷৯৬২৷৷

জলত গোপীক কৃষ্ণে ক্রীড়িলা৷

ভ্ৰমন্ত যেন গজেন্দ্ৰৰ লীলা৷৷

গোপীগণ লৈয়া উঠিয়া পাছে৷

ভ্ৰমন্ত বনে যমুনাৰ কাছে৷৷৯৬৩৷৷

জলে স্থলে পুষ্প সুৰভি বাসে৷

চৌপাশে গোপী চলৈ লয়লাসে৷৷

ভ্ৰমৰে যোগান ধৰৈ গুঞ্জৰি৷

কৰিলা ৰাসক্রীড়া দেৱ হৰি৷৷৯৬৪৷৷

এহিমতে যত শৰত ৰাতি৷

শশাঙ্কে ধৱল শীতল আতি৷৷

সৱাতো ক্রীড়িলা গোপী সহিত৷

বিস্ময় হুয়া পুছে পৰীক্ষিত৷৷৯৬৫৷৷

ধৰ্ম্মক ৰাখিবা অধৰ্ম্ম নাশি৷

ইকাৰ্য্যে ভৈলা অৱতাৰ আসি৷৷

ধৰ্ম্মৰ ৰক্ষক হুয়া মুৰাৰি৷

ক্রীড়িলা কেনে পৰ গোপনাৰী৷৷৯৬৬৷৷

হোৱন্ত হৰি যদি পূৰ্ণকাম৷

কৰিলা কেনে গৰিহিত কাম৷৷

ছেদিয়ো সংশয় কৈয়া বৃত্তান্ত৷

দিলন্ত শুনিয়া শুকে সিদ্ধান্ত৷৷৯৬৭৷৷

শুনিয়ো সৰ্ব্বজনে ৰাস ক্রীড়া৷

বঞ্চিবা যেৱে সংসাৰৰ পীড়া৷৷

কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে সম্প্ৰতি৷

বোলা হৰি হৰি একান্ত মতি৷৷৯৬৮৷৷

৷৷পঞ্চদশ কীৰ্ত্তন৷৷

ঘোষা৷৷

ৰাম ৰাম বুলি তৰা৷

ভাই অন্তকে পাইলে